Βουτιά στο παρελθόν – Όταν η Ελλάδα θρηνούσε το δικό της ναυάγιο

Το τραγικό ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου, έφερε πίσω τραγικές μνήμες στο χωριό του Αγίου Σωστή Μεσσηνίας που απέχει μόλις κάποια χιλιόμετρα από τις ακτές που εξελίχθηκε η θλιβερή αυτή ναυτική ιστορία με το αλιευτικό σκάφος. 

• Μόνο που οι μνήμες αυτές πάνε πίσω στο χρονο και πιο συγκεκριμένα στις 15 Απριλίου του 1912, στο ναυάγιο του κρουαζιερόπλοιου Τιτανικός.
  

Το μεγαλύτερο μέχρι τότε βρετανικό επιβατηγό πλοίο που κατασκευάστηκε ποτέ, βυθίστηκε, εκείνη την ημέρα στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό μετά από σύγκρουση με παγόβουνο κατά το παρθενικό του ταξίδι από το Σαουθάμπτον στη Νέα Υόρκη.

• Από τους εκτιμώμενους 2.224 επιβάτες και πλήρωμα, περισσότεροι από 1.500 πέθαναν, καθιστώντας την μια από τις πιο θανατηφόρες εμπορικές θαλάσσιες καταστροφές της σύγχρονης ιστορίας σε καιρό ειρήνης.
  

Ανάμεσα στα θύματα και τέσσερις Έλληνες νεαροί άνδρες που αναζήτησαν και εκείνοι την τύχη τους στην Αμερική τότε, επιβεβαιώνοντας τη λαϊκή ρήση που θέλει τη φτώχεια, τα όνειρα και τις τραγωδίες να πηγαίνουν χέρι χέρι. 

• Ο Παναγιώτης Λυμπερόπουλος, ο Βασίλειος Καταβέλος και τα αδέρφια Απόστολος Χρονόπουλος και Δημήτριος Χρονόπουλος κατάγονταν από το ίδιο χωριό, τον Άγιο Σώστη, στην περιοχή της Μεσσηνίας της Πελοποννήσου.

Ήταν όλοι κάτω των 30 ετών και μόλις έμαθαν τα νέα για τον Τιτανικό και το ταξίδι στις ΗΠΑ, ταξίδεψαν στη Μασσαλία στη Γαλλία, για να επιβιβαστούν στο πλοίο στο λιμάνι του Cherbourg.

• Τραγικά, τα όνειρά τους, όπως και πολλών άλλων που χάθηκαν εκείνη τη νύχτα, δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ, καθώς και οι τέσσερις πέθαναν στο πιο διάσημο ναυάγιο της ναυτικής ιστορίας, και παρόλο που πιστεύεται ότι ανασύρθηκαν τα πτώματα του Λυμπερόπουλου και του Καταβέλου, αυτά των δύο αδελφών Χρονόπουλου δεν βρέθηκαν ποτέ.

Ο Παναγιώτης Λυμπερόπουλος, που ήταν τότε 30 ετών, ήταν ιδιοκτήτης ενός μικρού εργοστασίου στη Νέα Υόρκη. Είχε ταξιδέψει πίσω στην Ελλάδα –όπου βρισκόταν η οικογένειά του– για τη βάφτιση του γιου του και ήθελε να επιστρέψει πίσω στις ΗΠΑ για να συνεχίσει τα σχέδιά του για επέκταση της επιχείρησής του.

• Παρά την επιμονή της γυναίκας του να μείνει περισσότερο στην Ελλάδα και να περνά χρόνο με την οικογένεια, σκέφτηκε ότι το ταξίδι του Τιτανικού θα ήταν μια ευκαιρία στη ζωή του και έτσι πήρε μαζί του τους αδελφούς Χρονόπουλους και τους πρόσφερε δουλειά στις ΗΠΑ.

Μάλιστα, είχε ήδη αγοράσει εισιτήριο για διαφορετικό κρουαζιερόπλοιο, αλλά άλλαξε εισιτήριο την τελευταία στιγμή, ώστε να ταξιδέψει μαζί με τους άλλους τρεις Έλληνες επιβάτες.

• Ο Λυμπερόπουλος ήταν επίσης ο μόνος που κατάφερε να επιβιβαστεί σε μια από τις σωσίβιες λέμβους, καθώς το γεγονός ότι ήξερε καλά αγγλικά, τον βοήθησε να βρει το δρόμο του στο κατάστρωμα. Ωστόσο, η σωσίβια λέμβος του χάθηκε στον ωκεανό και δεν γλίτωσε από το ναυάγιο.

Ο Βασίλης Καταβέλος ήταν μόλις 19 ετών όταν επιβιβάστηκε στον Τιτανικό. Ο μεγαλύτερος αδερφός του ζούσε ήδη στις ΗΠΑ και είχε καταφέρει να δημιουργήσει μια περιουσία δουλεύοντας εκεί, οπότε ο Βασίλης ήθελε να έρθει μαζί του.

• Ακολουθώντας τη συμβουλή του συγχωριανού του Παναγιώτη Λυμπερόπουλου, δέχτηκε να ταξιδέψει στις ΗΠΑ, έτσι πούλησε τα πρόβατά του στη Μεσσηνία και αγόρασε εισιτήριο για τη Μασσαλία για να επιβιβαστεί στον Τιτανικό.

Μετά τον τραγικό χαμό του, ο αδερφός του, που τον περίμενε στις ΗΠΑ, έλαβε από το ναυάγιο μόνο τη χτένα και το πιστοποιητικό γέννησης του Βασίλη.

• Ο Απόστολος Χρονόπουλος, 26 ετών, είχε ήδη εργαστεί στην Αμερική ως διερμηνέας για μερικά χρόνια, αλλά είχε επιστρέψει στην Ελλάδα για να συναντηθεί με τον μικρότερο αδερφό του Δημήτρη, 18 ετών, και να τον πάει στη Νέα Υόρκη, για να δουλέψει στο εργοστάσιο του Λυμπερόπουλου.
  

 

Αρχικά, τα δύο αδέρφια επρόκειτο να ταξιδέψουν στον Ατλαντικό με ένα άλλο υπερωκεάνιο που ήταν πολύ πιο προσιτό, αλλά ο νέος τους εργοδότης, ο Παναγιώτης Λυμπερόπουλος, τους έπεισε να αλλάξουν τα εισιτήριά τους και να ταξιδέψουν με τον Τιτανικό. 

• Αυτοί οι τέσσερις που πολλοί δεν γνωρίζουν ηταν ανάμεσα στα θύματα του Τιτανικού και του ναυαγίου του ! Νέοι άνθρωποι που έφυγαν από την Ευρώπη, και την φτωχή Ελλάδα αναζητώντας μια καλύτερη ζωή και νέες ευκαιρίες στην Αμερική.

Ένα μικρό μνημείο που έχει στηθεί έξω από την τοπική εκκλησία στο χωριό τους στη Μεσσηνία, μολις το 2001, λειτουργεί ως το μόνο μνημείο που θα έχουν ποτέ οι οικογένειές τους από τους άνδρες αυτούς.

 

Η επιτύμβια πλάκα αναφέρει «Εις μνημην των τεσσάρων θυμάτων του Τιτανικού του έτους 1912 Αναζητούντων καλύτεραν τυχην εις ΗΠΑ δί εαυτούς και οικογενειας των».