Νεκρός ξαφνικά ο ηθοποιός, Δημήτρης Ξύστρας

«Πένθος για το χώρο του Πολιτισμού. Έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος μας ηθοποιός Δημήτρης Ξύστρας. Καλό ταξίδι αγαπημένε μας».

Το δυσάρεστο νέο μετέφερε με ανάρτηση της και η ηθοποιός Έλενα Ευσταθίου.

«Αγαπημένε μου Δημήτρη ξύστρα έφυγες για το μεγάλο ταξίδι… Αιώνια σου η μνήμη φίλε μου η είδηση μας μαύρη σε όλους την ψυχή. Καλό ταξίδι στο φως»

Ο Δημήτρης Ξύστρας υπήρξε από τους πολύ αγαπημένους ηθοποιούς.

Ο Δημήτρης Ξύστρας γεννήθηκε στον Άγιο Επίκτητο Κερύνειας και σπούδασε στη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.  Είναι απόφοιτος της χρονιάς 1983 με συμμαθητές τους Αία Μανθόπουλο, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Μάνια Παπαδημητρίου, Έκτωρα Καλούδη, Στέλιο Παύλου και άλλους.

• Στο Θέατρο του Κουν κάνει και τη πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση. Συναντάμε το όνομα του στο έργο του Δημήτρη Κεχαίδη «Το πανηγύρι» τη σεζόν 1981-83 στο Θέατρο Βεάκη με τη Λαική Σκηνή σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη στο ρόλο του φαντάρου. Το 1982 παίζει στην Επίδαυρο με το Θέατρο Τεχνης στην Ορέστεια του Αισχύλου, συμμετέχοντας στο χορό σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν. Παίχτηκαν και τα τρία μέρξ της τριλογίας χωρίς διάλειμμα.

Στη Κύπρο συνεργάστηκε με το ΘΟΚ, το Νέο Θέατρο Βλαδίμηρου Καυκαρίδη, το Σατιρικό Θέατρο, την ΕΘΑΛ και το Θέατρο Τέχνης Λονδίνου. Πήρε μέρος σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες.

Με την επιστροφή του στη Κύπρο το 1984 συμμετέχει στο θεατρικό έργο «Η όπερα της πεντάρας» με το ΘΟΚ σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους. Την επόμενη χρονιά συνεργάζεται με το Νέο Θέατρο στα έργα  Ο Λεοντόκαρδος στη Κύπρο» του Άντρου Παυλίδη σε σκηνοθεσία Φώτπυ Φωτιάδη και Κύρια Σκηνή «Οι χωριάτες» του Ρουτζάντε σε σκηνοθεσία Χρήστου Ζάνου. Με το Νέο Θέατρο συμμετέχει και στο έργο του Παναγιώτη Καγιά στο «Τοπικός παράγων» σε σκηνοθεσία Δέσποινας Μπεμπεδέλη. Τη χρονιά 1986 ήταν ένας από τους ιδρυτές της θεατρικής ομάδας Ελεύθερη Έκφραση που δώσανε τρεις παραστάσεις με τα έργα «Πόθοι κάτω από τις λεύκες» του Ευγένιου Ονίλ σε σκηνοθεσία Ανδρέα Χριστοδουλίδη, «Δάφνες και Πικροδάφνες» του Δημήτρη Κεχαίδη και «Οι νταντάδες» του Σκούρτη σε σκηνοθεσία Τάσου Αναστασίου.

Το 1987 συμμετέχει με τη Κύρια Σκηνή Σατιρικού στη «Κασέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους. Συνεργάζεται με την ΕΘΑΛ και συμμετέχει σε παραστάσεις όπως «Μια ταραγμένη νύχτα” του Λούκας Καρατζάλε σε σκηνοθεσία Σβετλάνας Χαραλάμπους, «Την άλλη Κυριακή” του Σπύρου Παπαδογεωργού σε σκηνοθεσία Ανδρέα Πάντζη, «Ο Τεμπελχανάς και η Κουτορνίθω» της Έλλης Παιονίδου σε σκηνοθεσία Χρυσανθου Χρυσάνθου με τη Παιδική Σκηνή, «Εσωτερικές ειδήσεις» του Μάριου Ποντικα σε σκηνοθεσια Χρύσανθου Χρυσάνθου, «Ταγκό» του  Σλάβομιρ Μρόζεκ  σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους.

Το 1991 συνεργάζεται και πάλι με το ΘΟΚ με τη Κεντρική Σκηνή στο “Όνειρο θερινής νύχτας” του Ουίλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Εύη Γαβριηλίδη, “Τα πράσινα ακρογυάλια” της Μαρίας Αβρααμίδου σε σκηνοθεσία Ανδρέας Μαραγκός, “Η Χαρτοπαίκτρα” του Δημήτρη Ψαθά, “Τα αλώνια μας στους πάνω μαχαλάδες” του Μιχάλη Πασιαρδή, “Υπάρχει και φιλότιμο” των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου και τα τρία  σε σκηνοθεσία Κωστα Δημητρίου, “Ο δρόμος περνά από μέσα” του Ιάκωβου Καμπενέλλη σε σκηνοθεσία Φαίδρου Στασίνου, “Αικατερίνη Κορνάρο” του Μιχάλη Ποτσιλίδη σε σκηνοθεσια Φώτου Φωτιάδη, “Δωδεκάτη νύχτα” του Ουίλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Εύη Γαβριηλίδη, “Η τρελή του Σαγιώ” του  Ζαν Ζιρωντού σε σκηνοθεσία Γιάννη Ιορδανίδη, “Θεσμοφοριάζουσες” του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσια Κώστα Τσιάνου, “Λυσιστράτη” του Αριστοφάνη, “Ο Θείος Βάνιας” του Άντον Τσέχωφ σε σκηνοθεσία Χρήστου Σιόπαχα, “Γέρμα” του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα σε σκηνοθεσία Νεόφυτου Ταλιώτη, “Ο Εβαρίος της Μάλτας” του  Κρίστοφερ Μάρλοου  σε σκηνοθεσία Ανδρέα Πάντζη, “Κλέψε λιγότερο” του Ντάριο Φο σε σκηνοθεσια Μόνικα Βασιλείου, “Ορέστεια” του Αισχύλου, “Εγκληματα κι εγκλήματα” του Αυγουστου Στρίντμπεργκ και τα δυο σε σκηνοθεσια Νικου Χαραλάμπους. Το 2002 τον συναντάμε και πάλι στην ΕΘΑΛ στη παράσταση “Το σεξ το επιούσιον” του  Ντέιβιντ Μάμετ σε σκηνοθεσία Μηνά Τίγκιλη.

Στη τηλεόραση με την επιστροφή του στη Κύπρο συναντάμε το όνομα του σε θεατρικά έργα και Μονόπρακτα που προβλήθηκαν από το ΡΙΚ καθώς και σε κυπριώτικα σκετς. Το 1996 συμμετέχει σε μια αξιόλογη σειρά που προβλήθηκε από το ΡΙΚ «Εγώ η Λητώ Δομέστηκα» σε σκηνοθεσία Ανδρέα Κωνσταντινίδη. Ακολουθούν διάφορες συμμετοχές του σε τηλεοπτικες σειρες και το 1998 συμμτέχει στη σειρά «Ένα μήλο την ημέρα» σε σενάριο Γιώργου Τσιάκκα και σκηνοθεσία Μαρία Χάρη και η ιστορία διεξάγεται σε μια κλινική και κρατά το ρόλο του Μίμη. Το 2000 είναι στο «Γραφείο Taxi» στον ΑΝΤ1 μαζί με τους Άλκηστις Παυλίδου, Κυριάκο Ευθυμίου, Ανδρέα Τσουρή και Χριστόφορο Χριστοφόρου σε σκηνοθεσία  Νεόφυτος Ταλιώτης-Χρυστάλλα Αυγουστή- Κωνσταντίνος Ηρακλέους και σενάριο Γιώργος Νεοφύτου-Κυριάκος Ευθυμίου.

Για τις επόμενες τρεις σεζόν της τηλεόρασης θα βρίσκεται στο Sigma από το 2002 μέχρι το 2005 συμμετέχοντας στη σειρά «Βουράτε Γειτόνοι» ως ο Αντωνάκης Κάττος, ο άντρας της Πολίτσας, ο παπάς του Σοφρωνάκη, ο συμπέθερος του Ρίκκου Μάππουρου και ο πεθερός της Κικίτσας. Σκηνοθεσία Θόδωρος Νικολάιδης και σενάριο Γιώργος Τσιάκκας. Ο Αντωνάκης Κάττος θεωρειται από τους αγαπημένους ρόλους σε κυπριακή τηλεοπτική σειρά.

Το 2005 παραμένει στο Sigma κράτώνας το ρόλο του Διοικητή Κούζου στα «Χρυσόψαρα» σε σκηνοθεσία Πάρις Προκοπίου και σενάριο Κωστάκη Κωνσταντίνου.

Στον ΑΝΤ1 παίζει το ρόλο του ιερέα στο «Δείξε μου το φίλο σου»  σε σκηνοθεσία Κώστας Χατζησταύρου-Θωμάς Καλλής  προσπαθωντας να κρατήσει ήρεμα τα πνεύματα, ανάμεσα στον Στράκκα -Γιώργο Ζένιο και τον Ανάφεντο -Κώστα Δημητρίου. ενώ το 2008 συμμετέχει στο «Μπάτσο αγάπη μου» σε σκηνοθεσία Πάρις Προκοπίου στο Mega, στα «Βήματα στην άμμο» στο ΡΙΚ1 σε σκηνοθεσία Κορίννας Αβρααμίδου-Κώστας Ορθοδόξου, αλλά και στη δραματική σειρά του Μega «Το τρίτο σημάδι» σε σενάριο Άντρη Πολυδώρου και σκηνοθεσία Γιώργου Σιούγα-Νίκου Θεοφάνους, ακολούθησαν τα Κυπριώτικα σκετς στο ΡΙΚ1 σε σκηνοθεσία Νίκου Θεοφάνους και πολλές άλλες συμμετοχές. Συνεργάστηκε με όλα τα κανάλια μέσα στη 35χρονη πορεία του στη Τηλεόραση.

Ο Δημήτρης Ξύστρας ασχολήθηκε και με το κινηματογράφο. To 1996 συμμετέχει στη ταινία “Δρόμοι και πορτοκάλια” σε σκηνοθεσία Αλίκη Δανέζη-Knutesn, «Kalabush», σε σκηνοθεσια Άδωνις Φλωρίδης-Θόδωρος Νικολαίδης, «Ο τελευταός γυρισμος» σε σκηνοθεσία Κορίννας Αβρααμίδου, «Οικόπεδο 12» του Κυριάκου Τοφαρίδη, «Ιστορία της πράσινης γραμμής» του Πανικου Χρυσάνθου, «Βουράτε Γειτόνοι» του Γιώργου Τσιάκκα αλλά και σε ταινίες μικρού μήκους!