Μέχρι και την 26η Σεπτεμβρίου 1989 η «Ε.Ο. 17 Νοέμβρη» δεν είχε εκτελέσει κάποιον πολιτικό. Εκείνο το πρωινό, ωστόσο, αυτό άλλαξε με τρόπο δραματικό. Άλλαξε τη στιγμή που έπεφτε νεκρός ο Παύλος Μπακογιάννης.
Ο ίδιος δε φοβόταν. Δε θεωρούσε πως ένας πολιτικός που εκπροσωπούσε με λόγια και πράξεις το κέντρο, είχε αντιδικτατορική δράση και είχε παλέψει για την εθνική συμφιλίωση θα γινόταν στόχος της «17Ν».
Γι αυτό τον λόγο, άλλωστε, εκείνη την ημέρα – επειδή το προηγούμενο βράδυ είχε δουλέψει μέχρι αργά – ο Μπακογιάννης είχε δώσει άδεια στον προσωπικό του φρουρό που τον συνόδευε παντού.
Ελάχιστα λεπτά πριν τις 8 το πρωί, ο Μπακογιάννης μπήκε στην πολυκατοικία της οδού Ομήρου 35 στο Κολωνάκι, όπου ήταν το γραφείο του.
Τη στιγμή που άπλωσε το χέρι του για να πατήσει το κουμπί του ασανσέρ δέχθηκε αλλεπάλληλους πυροβολισμούς, από μέλη της «17Ν», που του είχαν στήσει ενέδρα. Τον πυροβόλησαν σχεδόν εξ επαφής, από πίσω και αριστερά.
Χτυπήθηκε με το γνωστό 45άρι της οργάνωσης, το ίδιο όπλο – «σφραγίδα» που είχε χρησιμοποιηθεί επίσης στις εκτελέσεις των Γουέλς, Σταμούλη, Πέτρου, Μομφεράτου και Αθανασιάδη.
Την ώρα που τα μέλη της «17Ν» έφευγαν από την οδό Ομήρου, ένας αστυνομικός που περνούσε τυχαία, άκουσε τις φωνές μιας γυναίκας και άρχισε να καταδιώκει έναν από αυτούς. Έκανε, όμως, ένα καθοριστικό λάθος.
GIPHY App Key not set. Please check settings