«Ποια Θυσία» – Η άγνωστη ιστορία πίσω από το σουξέ της Δημητρίου

Το ερμήνευσε μοναδικά η Αντζελα Δημητρίου. Έγινε ύμνος της νύχτας και συνώνυμο της ερωτικής απόγνωσης. Το αγκάλιασαν παραδεχόμενοι την αφοπλιστική του ειλικρίνεια δημιουργοί από όλα τα είδη μουσικής, όχι μόνο του λαϊκού πενταγράμμου. Και όμως. Αν και στο πρώτο άκουσμα είμαστε σίγουροι ότι πρόκειται για τον καημό μιας γυναίκας που έχασε τον αγαπημένο της από μία άλλη, στην πραγματικότητα, μία σπαραχτική, άλλου είδους απώλεια κρύβεται από πίσω.

Όπως έχει αποκαλύψει και η ίδια η Άντζελα Δημητρίου μέσα από άκρως εξομολογητικές και συγκινητικές συνεντεύξεις της, το τραγούδι που κυκλοφόρησε το 1985 σε μουσική του Χάρη Καλούδη και στίχους του Μάνου Κουφιανάκη, έχει γραφτεί για τον γιο της, Βαγγέλη. Τον έφερε στη ζωή σε πολύ νεαρή ηλικία και αναγκάστηκε να τον αποχωριστεί όταν εκείνος ήταν μόλις λίγων ημερών. «Μου τον πήραν σε μικρή ηλικία και τον δώσανε στη θεία μου, κανείς δεν ήξερε πού βρισκόταν…» έχει πει χαρακτηριστικά η Άντζελα Δημητρίου. Η ίδια, ένα βράδυ αφηγήθηκε αυτή την ιστορία σε συνθέτη και στιχουργό «πίνοντας πάρα πολύ κρασί» και μέσα από αυτή την εξομολόγηση δημιουργήθηκε η μεγαλύτερη και πιο αυτοβιογραφική της επιτυχία.

• Η επανασύνδεσή τους και η αποκάλυψη ότι η ίδια είναι η βιολογική του μητέρα, έγινε πολλά χρόνια αργότερα, όταν ο Βαγγέλης ήταν 25 ετών.

Και κάπως έτσι, ένα τραγούδι που έχει αντηχήσει σε αμέτρητα νυχτερινά κέντρα και παραμένει διαχρονικό και αξεπέραστο, αποδεικνύει πως μία δυνατή απώλεια, από όπου κι αν προέρχεται, μπορεί να οδηγήσει σε μία πολύ ειλικρινή καλλιτεχνική δημιουργία. Ο στίχος σήμα-κατατεθέν «Και θέλω να ‘ρθω να σ’ αρπάξω από την άλλη…», δεν έχει γραφτεί για κάποια ερωτική αντίζηλο, αλλά για τη γυναίκα που είχε αναλάβει να μεγαλώσει τον γιο της Άντζελας Δημητρίου.