Παπούλια για Φιλιππίδη – «Συγχωρώ, αλλά δεν ξεχνάω»

Σε διαδικτυακή εκπομπή παραχώρησε συνέντευξη η Εβελίνα Παπούλια, η οποία, χωρίς να διστάζει μίλησε για όλους και για όλα!

«Είναι μία υπόθεση που ανήκει εκεί που ανήκει και πρέπει να τελειώσει εκεί, όπως ξεκίνησε. Δεν θέλω να μαυρίζω τη ζωή μου με δυσάρεστα πράγματα. Φύσει-θέσει κρατάω το παρελθόν στο παρελθόν. Συγχωρώ, αλλά δεν σημαίνει ότι ξεχνάω. Γιατί το να ξεχάσω σημαίνει ότι δεν με προστατεύω», είπε αρχικά για την πολύκροτη υπόθεση του Πέτρου Φιλιππίδη.

Για τον τρόπο που διαχειρίζεται τις καταστάσεις, η ίδια απάντησε: «Το κάνω με σεβασμό και αγάπη προς τον άνθρωπο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα επιλέξω να κάνω παρέα με κάποιον που μου έκανε κακό. Αλλά δεν θέλω να του κάνω κακό, βάζω ένα όριο μέχρι εκεί που αντέχει το σύστημά μου».

Για την απώλεια του πατέρα της, ανέφερε: «Δεν υπάρχει θάνατος, είναι μία έννοια που δεν με φοβίζει. Με συγκινεί. Πιστεύω ότι είμαστε ενέργειες και πως όταν φύγεις, πας στο όλο».
Σε άλλο σημείο, η γνωστή ηθοποιός μίλησε με τρυφερότητα για τη μητέρα της, περιγράφοντάς την ως «παλαιού τύπου αλλά με μοντέρνο μυαλό», που υπήρξε και αυστηρός κριτής αλλά και σημαντικό στήριγμα. Ως μοναχοπαίδι, μάλιστα, η ίδια δεν ήθελε αδελφάκι: «Χτυπιόμουν κάτω! Είχα όλη την προσοχή πάνω μου και μάλλον αυτό μου άρεσε».

Για τις δύσκολες στιγμές μετά τις σπουδές της στις ΗΠΑ και την άσχημη ψυχολογική κατάσταση που βρίσκονταν για τρία χρόνια τόνισε: «Δούλευα μόνο για να μαζέψω λεφτά και να ξαναφύγω».

Για τους «Δύο Ξένους» δήλωσε: «Ήταν μία απαιτητική, δύσκολη συνθήκη. Αν ερχόταν κάτι αντίστοιχο, θα έλεγα “ναι” χωρίς δεύτερη σκέψη. Οι απαιτήσεις τότε ήταν προς όφελος της δουλειάς, ενώ οι απαιτήσεις που υπάρχουν τώρα είναι για να κάνουν τις δουλειές λιγότερο καλές».

Για τη μητρότητα, αλλά και το χωρισμό με τον πατέρα της κόρης της, Γιώργο Λιάντο σημείωσε: «Δεν το βλέπαμε να προχωράει και το τελειώσαμε πριν αφήσει σημάδια στο παιδί».

Για τον γάμο-εξπρές που έκανε στη Σκωτία και διέλυσε σχεδόν άμεσα ξεκαθάρισε: «Το ίδιο βράδυ χωρίσαμε, στο μήνα είχα φύγει. Δεν είμαι του γάμου. Μου ήρθαν όλα τα ελαττώματα του άλλου μαζεμένα και είπα “συγγνώμη, θα ζήσω έτσι;”».