Όταν η Μελίνα Μερκούρη έχασε το Όσκαρ από τα βιολετί μάτια της μεγάλης οθόνης

Μπορεί η μοναδική φορά που μια Ελληνίδα ηθοποιός κατάφερε να πάρει το Όσκαρ να ήταν το 1944 με τον θρίαμβο της Κατίνας Παξινού όμως η ιστορία έχει γράψει μερικά ακόμη σημαντικά βήματα προς την ίδια κατεύθυνση.Η Κατίνα Παξινού ήταν η πρώτη ηθοποιός στην ιστορία του θεσμού που πήρε το χρυσό αγαλματίδιο χωρίς να είναι Αμερικανή ηθοποιός. Η μεγάλη ηθοποιός μας κατέκτησε το Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου και αφιέρωσε το βραβείο στους συνεργάτες της και την πατρίδα της, που βρισκόταν υπό καθεστώς κατοχής.

• Το 1961 η Μελίνα Μερκούρη, βρέθηκε υποψήφια για το Όσκαρ Α’ Γυναικείου ρόλου και αυτή ήταν η μοναδική φορά που μια Ελληνίδα ηθοποιός κατάφερε κάτι τέτοιο. Η εθνική μας Μελίνα βρέθηκε μια ανάσα μακριά από το βραβείο για τον ρόλο της στην ταινία Ποτέ την Κυριακή, που ήταν επίσης υποψήφια στην κατηγορία της σκηνοθεσίας και σεναρίου για τον Ζυλ Ντασέν, των κοστουμιών για την Ντένη Βαχλιώτη και του τραγουδιού.

Και μπορεί ο Μάνος Χατζiδάκις να έφυγε με το Όσκαρ, όμως η υποψηφιότητα της Μελίνας δεν πέρασε απαρατήρητη.Οι πληροφορίες της εποχής έλεγαν πως η Μελίνα δεν θέλησε να το κυνηγήσει αρκετά και μάλιστα η αρνητική ατμόσφαιρα που είχε διαμορφωθεί ωθεί τον Ντασέν και τη Μελίνα να παραμείνουν στο Παρίσι και να μην παραστούν στην απονομή:

• «Στην αρχή ήμουν πολύ χαρούμενη με την υποψηφιότητα μου», λέει η Μελίνα σε συνέντευξή της, «αλλά τι είδους υποψηφιότητα είναι αυτή; Η Λουέλα Πάρσονς λέει ότι δεν πρέπει να δώσουν το Όσκαρ σε μια ξένη αλλά σε ένα καλό κορίτσι από την Αμερική όπως η Ντόρις Ντέι. Οι υπεύθυνοι της United Artists υποστηρίζουν πως δεν θα κερδίσω αν δεν πάω στο Χόλιγουντ να κάνω καμπάνια για να υποστηρίξω την υποψηφιότητά μου. Τι είδους καμπάνια πρέπει να κάνω; Τους είπα ότι δεν είμαι Κένεντι. Είμαι ηθοποιός, δεν είμαι πολιτικός. Τι περιμένουν δηλαδή; Να χτυπάω τις πόρτες στο Χόλιγουντ και να λέω, Καλημέρα, Ονομάζομαι Μελίνα Μερκούρη και σας παρακαλώ να με ψηφίσετε ως καλύτερη ηθοποιό της χρονιάς; Πριν από την υποψηφιότητα ήμουν ευτυχισμένη και άνετη. Όλοι με αγαπούσαν και λάτρευαν το Ποτέ την Κυριακή, Τώρα δεν είμαι ούτε ευτυχισμένη, ούτε άνετη».