Σαββατοκύριακο στις Σπέτσες πέρασε ο Στέφανος Κασσελάκης, την ώρα που στον ΣΥΡΙΖΑ μαίνονται οι αποσχιστικές τάσεις και μετά το δεύτερο κύμα διάσπασης, το ένα μετά το άλλο τα στελέχη του κόμματος αποχωρούν.Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε στις Σπέτσες, όπου διαθέτει ιδιόκτητη κατοικία, να το έχει ρίξει έξω Σαββατόβραδο με σφηνάκια σε μπαρ, την ώρα που αποχωρούσαν από το κόμμα του τα 2/3 της Νεολαίας, καθώς και πολλά στελέχη που είχαν αναδειχθεί κατά τη θητεία του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Την ίδια ώρα, όπως φαίνεται στη φωτογραφία που δημοσίευσε το «Πρώτο Θέμα», ο Στέφανος Κασσελάκης έφυγε για διήμερο στις Σπέτσες, όπου χθες το βράδυ βγήκε και διασκέδασε με ποτό και σφηνάκια. Στην εν λόγω φωτογραφία, μάλιστα, εμφανίζεται χαλαρός και χαμογελαστός να κερνάει πολλά σφηνάκια, προφανώς σε μεγάλη παρέα.
- Στο μεταξύ το κύμα αποχωρήσεων από τον ΣΥΡΙΖΑ παίρνει διαστάσεις χιονοστιβάδας. Χθες αποχώρησαν τα 2/3 του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας. Ανάμεσα στα 31 μέλη, που υπογράφουν και τη σχετική ανακοίνωση με αιχμές κατά του Στέφανου Κασσελάκη, βρίσκονται και η Αρίστη Καραγκούνη, ανιψιά του Αλέξη Τσίπρα, κόρη της Ζανέτ Τσίπρα, η οποία θεωρείται εκ των υποστηρικτών του Στέφανου Κασσελάκη, αλλά και ο Άγης Ρήγας, γιος του Πάνου Ρήγα, πρώην γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ και εκ των των ατόμων που θεωρούνται εκ των στενών του κύκλου Κασσελάκη και ο οποίος εντάσσεται στους νεο-προεδρικούς.Τα 32 μέλη του ΚΣ της Νεολαίας ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους με κείμενο, στο οποίος, μεταξύ άλλων, αναφέρουν:
ΕΝΑΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΛΕΙΝΕΙ. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
- Το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών έχει διαμορφώσεί ένα δυστοπικό τοπίο στη χώρα μας. Ο νέος πολιτικός χάρτης περιλαμβάνει μια ισχυροποιημένη Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και ενισχυμένη την ακροδεξιά εντός του κοινοβουλίου. Με αυτή τη συνθήκη το μέλλον προμηνύεται δυσοίωνο, με ακόμα πιο σκληρές αντικοινωνικές κυβερνητικές πολιτικές, αδιέξοδα για την κοινωνική πλειοψηφία και την ενίσχυση αντιδραστικών αντιλήψεων. Στον αντίποδα, οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις δείχνουν αποδυναμωμένες, ανήμπορες να ασκήσουν προγραμματική αντιπολίτευση απέναντι στη κυριαρχία της δεξιάς, και αδύναμες να ανασυγκροτήσουν τον αντίπαλο πόλο εντός της κοινωνίας.
Στο πλαίσιο αυτό, δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δείχνει να βρίσκεται μπροστά σε μια διαλυτική κρίση, πολιτική και ιδεολογική. Η μεγάλη ήττα των εθνικών εκλογών και η παραίτηση του Αλ. Τσίπρα διαμόρφωσαν πρωτόγνωρες συνθήκες για το χώρο μας και ανέδειξαν μια σειρά προβλημάτων που ενυπήρχαν στο κόμμα μας. Η αναγκαία περίοδος ανασυγκρότησης εκκίνησε με την εκλογή του νέου Προέδρου. Μια διαδικασία που συλλογικά αποφασίσαμε, παρά τις επιμέρους διαφωνίες, και το αποτέλεσμα της οποίας είναι προφανώς αποδεκτό. Η αλλαγή ηγεσίας και η εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη δεν δείχνει ωστόσο να μπορεί να αντιστρέψει την πορεία διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Αντιθέτως, η στρατηγική και μια σειρά ενεργειών του νέου προέδρου και της ηγετικής ομάδας δείχνουν να επιταχύνουν αυτή τη συνθήκη. Η νέα σελίδα για το χώρο μας, φαίνεται ότι διαμορφώνει ένα νέο τοπίο, σε μια ξένη για εμάς κατεύθυνση.
- Τους πρώτους μήνες είδαμε να κυριαρχεί ένα θολό και ασαφές στίγμα στη δημόσια σφαίρα, να επιστρατεύεται μια έντονη συνθηματολογία, πολλές φορές, κενού περιεχομένου, που αδυνατεί να μπει πιο βαθιά στα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα. Γίναμε μάρτυρες αντιφατικών δηλώσεων, τοποθετήσεων ακόμα και αντίθετων στις πάγιες θέσεις και αξίες του χώρου μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ομιλία στο ΣΕΒ και η διολίσθηση σε ξένα για την αριστερά ιδεολογικοπολιτικά πλαίσια. Κυριάρχησε η επικοινωνία έναντι της αξιόπιστης χάραξης στρατηγικής και έκφρασης σαφών πολιτικών θέσεων. Παρακολουθήσαμε την αποδόμηση, σε ορισμένες περιπτώσεις, των προσπαθειών και του κυβερνητικού έργου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, εν είδει κατασκευής εσωτερικού εχθρού. Αλλά κυρίως, υπάρχει η απροθυμία να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τους λόγους της ήττας μας, γιατί μας γύρισαν την πλάτη τα λαϊκά στρώματα και η νεολαία, κάτι που μας προβληματίζει ιδιαίτερα, και αντ’ αυτού επαναλαμβάνεται το ίδιο αφήγημα, δηλαδή η επιστράτευση του «εσωτερικού εχθρού» και των υπονομευτών, το οποίο χρησιμοποιείται σκόπιμα για καλύψει βαθύτερα αδιέξοδα.
🤓