in

Κοντοβά – Συγκινεί για την υιοθεσία της κόρης της – «Βρέθηκα σε ένα μοναστήρι και ζήτησα σημάδι»

H Χριστίνα Κοντοβά αποκάλυψε πως πήρε την απόφαση να ξεκινήσει τη διαδικασία της υιοθεσίας.Αρχικά ανέφερε: «Ακόμα συγκινούμαι, όταν μιλάω για την υιοθεσία της Ada. Μου είναι δύσκολο το να θυμάμαι και το πίσω. Στο τελευταίο ταξίδι στην Αιθιοπία ήμουν με μία φίλη μου και της είπα ότι την επόμενη φορά θα γυρίσω για να υιοθετήσω παιδί. Ήταν πολύ έντονο στο μυαλό μου το θέμα της υιοθεσίας αλλά βασανιζόμουν μέσα μου. Στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο ανοιχτό το θέμα της υιοθεσίας. Και δεν είχα κανέναν στο περιβάλλον μου.»!

  • Και πρόσθεσε: «Βρέθηκα σε ένα μοναστήρι και ζήτησα σημάδι. Λίγες ημέρες μετά, γνώρισα μία γυναίκα που είχε υιοθετήσει ένα παιδί από την Αιθιοπία και πάνω σε αυτό, μου δείχνει τον γιο της. Έκατσα, την άκουσα, αλλά είχα ακόμα την απόστασή μου. Λίγες ημέρες, με κάλεσε η Ευγενία Σαμαρά να δω ένα θεατρικό έργο, το “Μαμά”, και η πρώτη ατάκα που έλεγε είναι “μαμά, θέλω να υιοθετήσω ένα παιδί”. Κι εκεί έβαλα τα κλάματα, έκλαιγα επί 1,5 ώρα. Την επόμενη ημέρα, πήρα τη γυναίκα που είχε υιοθετήσει το παιδί από την Αιθιοπία για να μου πει τον τρόπο.»

Και συνέχισε λέγοντας η Χριστίνα Κοντοβά: «Αποφάσισα να το κοινοποιήσω πρώτα από όλα γιατί έλειψα πολύ καιρό. Έλειψα 13 μήνες στην Ουγκάντα. Δε θα μου άρεσε να μπω στην Ελλάδα ξαφνικά με ένα παιδί. Όταν ο κόσμος δε ξέρει, μπορεί να περνούν από το μυαλό του διάφορα. Έτσι αποφάσισα να το δείξω όλο. Όταν άρχισα να έχω συναισθήματα για το παιδί μετά το πρώτο δίμηνο, δε μπορούσα να διανοηθώ ότι θα αφήσω το παιδί. Μετά έκατσα 6 μήνες σερί. Μου έλεγε η δικηγόρος μου ότι ολοκληρώθηκε η διαδικασία με τα χαρτιά και να γυρίσω πίσω-γιατί έβαλα σε κίνδυνο και την επιχείρησή μου-, κι εγώ επέμενα ότι το παιδί δεν θα το ξαναφήσω».

Τι νομίζετε;

Αφήστε μια απάντηση

Avatar

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

GIPHY App Key not set. Please check settings

Εξιχνιάστηκε η δολόφονία 35χρονου στο Περιστέρι – Πέντε συλλήψεις

Σπυροπούλου – «Δεν με στενοχωρεί και δεν με αγγίζει. Δεν ξέρω τι έχει γίνει…»