Η δυσάρεστη εμπειρία της Κουρκούλου σε βάφτιση – «Η καρδιά μου ράγιζε και αρκετοί καλεσμένοι γελούσαν»

Η Εριέττα Κούρκουλου βρέθηκε σε βάφτιση φιλικού της ζευγαριού και θέλησε να περιγράψει μέσα από τα social media τη δυσάρεστη εμπειρία της. Πιο συγκεκριμένα, όπως γίνεται στις περισσότερες βαφτίσεις το μωράκι έκλαιγε με τους καλεσμένους ωστόσο να γελούν…

Η Εριέττα Κούρκουλου συνειδητοποίησε ότι όταν η απαξίωση των ανθρώπινων συναισθημάτων ξεκινάει από μικρή ηλικία, ίσως να έχει συνέπειες στη μετέπειτα ζωή ενός ενήλικου ανθρώπου.

 

Διάβασε την μακροσκελή ανάρτηση που ανέβασε η Εριέττα Κούρκουλου:

«Ήμουν προχθές σε μια βάπτιση ανθρώπων που πραγματικά εκτιμώ αφάνταστα. Την ώρα που το μωρό έκλαιγε απαρηγόρητο, το άγχος στο πρόσωπο των γονέων του ήταν ολοφάνερο και εμένα η καρδιά μου ράγιζε, παρατήρησα ότι αρκετοί καλεσμένοι γελούσαν δυνατά. Ένα μωρό χωρίς να καταλαβαίνει τον λόγο, γδυνόταν μπροστά σε 50 γνωστά και άγνωστα άτομα, παραδινόταν σε έναν κύριο που δεν έχει ξαναδεί και εκείνος το βουτούσε στο νερό.

Μπορεί ως Έλληνες να έχουμε συνηθίσει αυτή την εικόνα και να μας φαίνεται φυσιολογικό, αλλά σίγουρα για το πλάσμα αυτό δεν είναι! Δεν έχω σκοπό σήμερα να θίξω ή να κρίνω την παράδοση της εκκλησίας μας, την οποία ακολούθησα και εγώ. Θα μείνω προς το παρόν στο γέλιο των καλεσμένων, που με οδήγησε στην συνειδητοποίηση ότι η απαξίωση των συναισθημάτων ενός ανθρώπου, ξεκινάει από την βρεφική του ηλικία.

 

Ένα κατατρομαγμένο μωρό, του οποίου όλα τα ένστικτα έλεγαν ότι κάτι πηγαίνει λάθος και αισθανόταν ανασφαλής και προδομένο, αντιλήφθηκε (γιατί το αντιλαμβάνεται) ότι όλοι γύρω του γελούσαν. Έτσι ξεκινάει η αμφισβήτηση και ακόμα χειρότερα, η ντροπή για τα συναισθήματα μας. Ως άνθρωπος που παλεύει ακόμα να βρει την επαφή με τα συναισθήματά της, έχω να πω ότι είναι απαραίτητο (εμείς οι υποτιθέμενοι μεγάλοι) να μάθουμε να αγκαλιάζουμε όλα τα συναισθήματα των παιδιών μας.

Τα συναισθήματά τους μπορεί να μην μας φαίνονται πάντα λογικά ή δικαιολογημένα, αλλά το να μάθουν ότι έχουν το δικαίωμα να τα βιώνουν έτσι και αλλιώς, είναι απολύτως απαραίτητο. Ζούμε σε μια κοινωνία όπου όλο ακούμε να συμβαίνουν τρέλες και οι περισσότεροι από εμάς έχουμε επιλέξει την ψυχοθεραπεία για να θεραπεύσουμε τα τραύματα της παιδικής μας ηλικίας. Εάν θέλουμε να αλλάξει αυτό και η επόμενη γενιά ενηλίκων να μην χρειάζεται να παλέψει χρόνια ολόκληρα για να τολμήσει να βιώσει τα συναισθήματά της, κάτι πρέπει να αλλάξει – και πρέπει να αλλάξει από εμάς!» έγραψε η Εριέττα Κούρκουλου.