«Είναι μια πραγματικά άτυχη στιγμή. Μία στο δισεκατομμύριο, τρισεκατομμύριο» τονίζει ο Σπύρος Μητριτσάκης, ναυαγοσώστης, εκπαιδευτής και ιδρυτής της Lifeguard Hellas, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα για τον πνιγμό του 10χρονου κοριτσιού σε πισίνα στη Νέα Μάκρη.
Σχετικά με τις μαρτυρίες που περιγράφουν το άτυχο κορίτσι να βγάζει φαγητό από το στόμα του μόλις το ανέσυραν από την πισίνα και ερωτηθείς κατά πόσο αυτό σημαίνει ότι οφείλεται ο πνιγμός στην κατανάλωση γεύματος, ο κ. Μητριτσάκης εξήγησε ότι «τις περισσότερες φορές τα θύματα βγάζουν φαγητό, αλλά ακόμα και αν έχουν φάει, από ό,τι έλεγαν το παιδάκι αφενός ήξερε να κολυμπάει, αφετέρου αφού έκανε αυτή την κίνηση είχε εμπιστοσύνη στον εαυτό της να βουτήξει, αλλά και να έχεις φάει αν κάνεις μια βουτιά είναι πολύ επικίνδυνο, δεν πεθαίνεις ακαριαία».
Όσο αφορά τις πληροφορίες που λένε ότι το κορίτσι ζούσε ακόμη όταν το έβγαλαν από το νερό, ο κ. Μητριτσάκης σημείωσε πως ναι μεν ήταν εν ζωή αλλά είχε μείνει χρόνο χωρίς αρκετή οξυγόνωση και γι’ αυτό επήλθε το μοιραίο.
«Αλλά ήταν πιστεύω μια πραγματικά άτυχη στιγμή. Δεν είναι τόσο εύκολο αν έχεις φάει ,επειδή έκανες μια βουτιά, θα πεθάνεις. Προς Θεού, θα πεθαίναμε όλοι άμα ήταν έτσι. Πάρα πολλοί τέλος πάντων, έχουν φάει και ρίχνουν μια βουτιά. Ήταν μια άτυχη στιγμή που έγιναν όλα ανάποδα, πήγε γρήγορα η τροφή, πήγε εκεί πέρα που δεν έπρεπε, δημιούργησε ασφυξία σε δευτερόλεπτα, σε χιλιοστά μέσα» ανέφερε ο κ. Μητριτσάκης.
«Αυτά είναι κάποια κομμάτια που πρέπει να αλλάξουν και να προσέχει ο κόσμος, να προγραμματίζουμε το φαγητό μας. Ξέρεις ότι θα πας στη θάλασσα ή την πισίνα, δεν είναι ανάγκη να φας ένα πιάτο τεράστια μακαρονάδα με κιμά και ψωμιά» τόνισε.
«Είναι άλλο να είναι γεμάτο το στομάχι με ένα πλήρες γεύμα, πολλές φορές και βαρύ γεύμα με σαλάτες, ψωμιά, λάδια κλπ. Ξέρεις ότι το πρωί, το μεσημέρι θα πας στη θάλασσα, δώσε κάτι ελαφρύ στο παιδί σου να μην πεινάει και στη συνέχεια να το υποστηρίζεις με σνακ, δύο μπουκιές από ένα τοστ. Όχι να φάει δύο τοστ ή ένα ολόκληρο κλαμπ με τις τηγανητές πατάτες» εξήγησε ο κ. Μητριτσάκης, λέγοντας πως το γεμάτο στομάχι είναι το πρόβλημα, διότι δημιουργεί τη λεγόμενη εισρόφηση ή αναρρόφηση.
«Αν φάμε ένα πλήρες γεύμα και γεμίσουμε το στομάχι μας και πάμε όλοι μας να τρέξουμε, να παίξουμε μπάσκετ, να κάνουμε μια αθλοπαιδιά κατευθείαν το φαγητό θα μας έρθει πάνω, θα μας ενοχλεί και τι θα κάνουμε, Θα σταματήσουμε. Δεν μπορούμε πλέον να πηδάμε, να τρέχουμε. Αν όμως είμαστε μέσα στο νερό στα βαθιά και έχουμε φάει, το φαγητό θα έρθει πάλι πάνω, εμείς δεν μπορούμε να σταματήσουμε, θα συνεχίσουμε την προσπάθεια, θα συνεχίσουμε το έργο, το φαγητό θα πάει στον πνεύμονα, θα ανέβει πάνω και θα γίνει η λεγόμενη εισρόφηση ή αναρρόφηση και έτσι πεθαίνει ο κόσμος» περιέγραψε ο εκπαιδευτής.
«Αν μπορούσε να εγγυηθεί κάποιος ότι θα φας και θα είσαι στα ρηχά, δεν πνίγεσαι. Αλλά το παιδί και ο ενήλικας μπορεί να παρασυρθεί και να πάει στα βαθιά. Αυτό είναι το πρόβλημα μας. Αν δεν μπορείς να πατήσεις, θα πνιγείς σίγουρα, θα έρθει το φαγητό πάνω, θα σου κλείσει την αεροφόρο οδό και τέλος, βούλιαξες» σημείωσε ο κ. Μητριτσάκης.
Επιπλέον, επισήμανε ότι οι λουόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας και ειδικά οι άνδρες υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους και μάλιστα αποτελούν το 75% των πνιγμών. Άλλοι δεν έχουν πάρει τα χάπια τους, σημείωσε, ή δεν προσέχουν το θέμα του φαγητού. «Οι ναυαγοσώστες συμβουλεύουν ότι πρέπει να κολυμπάμε κατά πλάτος στην παραλία διότι όσο μεγαλώνει ηλικία μας είμαστε πιο ευάλωτοι. Μπορεί εύκολα να έχουμε μία ζάλη, μία ημιλιποθυμία, ένα χτύπημα στο στήθος. Όταν πατάς, θα πατήσεις κάτω, θα ζητήσεις βοήθεια και θα έρθει γρήγορα η βοήθεια. Όταν έχεις πάει μέσα 50-100 μέτρα και ο καλύτερος ναυαγοσώστης θέλει κάποια λεπτά να έρθει, τα οποία είναι μοιραία. Πρέπει κι εμείς λοιπόν να μάθουμε να σεβόμαστε τη θάλασσα» τόνισε καταλήγοντας.
Είναι να μην σου τύχει.