Τέλης Μυστακίδης – Ο σεμνός Κροίσος με την περιουσία των $3 δισ. ευρώ

Kατατάσσεται και όχι τυχαία στην κορυφαία πεντάδα των Ελλήνων δισεκατομμυριούχων και το όνομά του έχει συνδεθεί με μεγάλα projects, όπως η συμμετοχή στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας, η πρόταση εξαγοράς της ΛΑΡΚΟ, το ενδιαφέρον για τα ΕΛΠΕ και η συμφωνία με τον Όμιλο Μυτιληναίου.

 

• Οι συνήθειες ζωής, η νοοτροπία και το φέρεσθαι του Τέλη Μυστακίδη προσφέρονται κατεξοχήν ως αντικείμενο σεμιναρίου – και όχι μόνο ως εγχειρίδιο σίγουρης επιτυχίας για επίδοξους δισεκατομμυριούχους – αλλά και πώς μπορεί ένας υλικός πλούτος σχεδόν ασύλληπτου μεγέθους να συνδυάζεται με τη σεμνότητα και τη σταθερή αντίσταση στον πειρασμό της επιδειξιμανίας.

 

Εξάλλου, μία από τις μεγαλύτερες και πλέον ασυνήθιστες προσωπικές επιτυχίες του έγκειται στο γεγονός, ότι έχει κατακτήσει και διατηρεί πεισματικά και επιμελώς την ανωνυμία του. Ακόμη και κατά το τρέχον διάστημα, όπου, λόγω της κάπως «καταδρομικής» εφόρμησής του στα ιδιοκτησιακά του ΠΑΟΚ, το όνομά του βρίσκεται στον αφρό της επικαιρότητας, η μορφή του παραμένει σχεδόν κρυφή, φευγαλέα, μη αντιληπτή από το ευρύτερο κοινό.

 

• Άκρως παράδοξο και ενώ είναι αμφίβολο, αν θα τον αναγνώριζαν ακόμη και οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του ΠΑΟΚ, ο Μυστακίδης είναι κάποιος, που μπορεί να χαιρετίσουν στον δρόμο οι ντόπιοι στο Πευκοχώρι της Κασσάνδρας, σαν να ήταν οποιοσδήποτε γνωστός τους.

 

Και είναι ο ίδιος άνθρωπος, που αγόρασε μια ολόκληρη τράπεζα για τον 30χρονο γιο του, που επιθυμεί να δραστηριοποιηθεί στον χρηματοπιστωτικό κλάδο, όπως θα έκανε κάθε πατέρας, που νοιάζεται για την καλύτερη δυνατή επαγγελματική αποκατάσταση του παιδιού του – πόσο μάλλον αν αυτό είναι ένα και μονάκριβο.

 

• Είναι επίσης ο ίδιος άνθρωπος, που προ δεκαετίας, όταν η Ελλάδα ακροβατούσε πάνω από το κενό της εθνικής χρεοκοπίας, κατέβαλε περί τα 60 εκατ. ευρώ, προκειμένου να αποκτήσει ένα ονειρικό, ανακτορικό διαμέρισμα στο Λονδίνο, συνολικής επιφάνειας 740 τ.μ., το τρίτο πιο ακριβό σε όλη τη βρετανική πρωτεύουσα, με βάση τα δεδομένα εκείνης της περιόδου.

 

Το εν λόγω οίκημα, ο Μυστακίδης το ενέταξε στο διαρκώς ογκούμενο κτηματομεσιτικό χαρτοφυλάκιό του, δίπλα σε ακίνητα απαράμιλλης περιωπής -και αντίστοιχης αξίας- όπως το κτίριο Ρούσβελτ, ένα περίφημο νεοκλασικό στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και πάλαι ποτέ έδρα της Ιονικής Τράπεζας, ακολούθως της Alpha Bank, κ.λπ. Μόνο για την απόκτηση του εν λόγω οικήματος το 2023 κατέβαλε 6,2 εκατ. ευρώ, με την προοπτική να εγκαταστήσει εκεί το στρατηγείο των επιχειρήσεών του.

• Μόλις δύο χρόνια πριν, το 2021, είχε αγοράσει το μπουτίκ ξενοδοχείο «Nikopolis» (κεντρική φωτ.) -σήμερα «September Hotel» και τμήμα της αλυσίδας HotelBrain – πλησίον του αεροδρομίου «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης. Αλλά ακόμη και η εξοχική έπαυλή του στην Καψόχωρα (ή Πευκοχώρι) της Χαλκιδικής, ένα ιδιωτικό ησυχαστήριο -και ολίγον φρούριο, με τους δικούς του, αθέατους μηχανισμούς απώθησης λουομένων από τη «δική του» παραλία-, δεν είναι ευκαταφρόνητης αξίας.

 

Αντιθέτως, τόσο λόγω του μεγέθους της, των ανέσεων, αλλά και της βιοκλιματικής προσέγγισης κατασκευής, η βίλα του στη Χαλκιδική κατά προσέγγιση εκτιμάται στα 40 εκατ. ευρώ. Βεβαίως, όσο εντυπωσιακές και θεαματικές κι αν είναι οι συνεχείς προσθήκες πανάκριβων ακινήτων εντός και εκτός Ελλάδος, το χαρτοφυλάκιο real estate αποτελεί μόνο ένα μικρό μέρος από τη συνολική περιουσία του Μυστακίδη. Το ίδιο ισχύει και για τις επιμέρους, περιφερειακές πλην προσοδοφόρες δραστηριότητές του, μεταξύ άλλων, η συλλογή έργων τέχνης και κλασικών αυτοκινήτων.

 

• Ο κύριος όγκος του πλούτου, μαζί με τον διακριτικό τίτλο του δισεκατομμυριούχου, προέκυψε από μια σειρά λαμπρών επιχειρηματικών κινήσεών του στον τομέα του εμπορίου μεταλλευμάτων – εξ ου και ο χαρακτηρισμός του «βασιλιά του χαλκού» από την αγοραπωλησία μετοχών κ.λπ.

 

Όπως και να έχει, ο Μυστακίδης κατέχει μία θέση στο top 5 των Ελλήνων μεγιστάνων του πλούτου. Κατά το “Forbes” και τον κατάλογο των ανά τον πλανήτη κροίσων, που τηρεί το έγκριτο οικονομικό περιοδικό, για το 2025 κατατάσσεται στη θέση υπ’ αριθμόν 1.295 μεταξύ των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου.

 

• Με προσωπική περιουσία 2,9 δισ. δολαρίων, η οποία φέτος αυξήθηκε κατά 31 εκατ. ή κατά 1,07% συγκριτικά με την αμέσως προηγούμενη περίοδο. Βεβαίως, στο “Forbes” καταγράφονται όσα περιουσιακά στοιχεία είναι εμφανή στη δημόσια σφαίρα (χρηματιστηριακές αγορές κ.λπ.).

 

Άρα, η πραγματική περιουσία του μπορεί να είναι εντυπωσιακά πιο μεγάλη. Αφού δημιούργησε την περιουσία του ως στέλεχος και μέτοχος εταιρειών με κυριαρχικό ρόλο και σε οικουμενικό επίπεδο σε κλάδους, όπως η εμπορία προϊόντων, η παραγωγή ορυκτών και μεταλλευμάτων, κ.ά., ο Μυστακίδης διεύρυνε τον επιχειρηματικό ορίζοντά του.

 

• Στα ενδιαφέροντά του πλέον, συμπεριλήφθηκαν οι τράπεζες και η ναυτιλία. Ως εκ τούτου, το 2021 πραγματοποίησε μια γενναία επένδυση στην εταιρεία Union Maritime και σε στόλο δεξαμενόπλοιων, μεταφοράς χύδην ξηρού φορτίου κ.λπ. Παράλληλα, συμπράττοντας με τον γνωστό Αμερικανό μεγαλοεπιχειρηματία Τζον Πόλσον, απέκτησε μερίδιο 5,14% από το μετοχικό κεφάλαιο της Τράπεζας Πειραιώς.

 

Στο ίδιο πνεύμα, τον Απρίλιο του 2024 έγινε ο κάτοχος του 48% της Aegean Baltic Bank (ABBank), επενδυτικής τράπεζας που δραστηριοποιείται κατά κύριο λόγο στον κλάδο της ναυτιλίας και αποτελεί το πρώτο μεγάλο project για τον υιό Μυστακίδη, τον μελλοντικό διάδοχο του Τέλη, ως επικεφαλής μιας κανονικής αυτοκρατορίας.

 

 

 

Τον Δεκέμβριο του 2018, μεταξύ των επιχειρηματικών νέων και της τότε οικονομικής επικαιρότητας, συμπεριλαμβανόταν μια είδηση που αφορούσε το μέλλον του Μυστακίδη. Μάλιστα, το γεγονός στο οποίο αναφέρονταν τα ρεπορτάζ της εποχής ήταν τόσο σοβαρό, ώστε οι αναλύσεις που ακολούθησαν έτειναν να επιλέγουν λίγο πολύ τον ίδιο τίτλο σε παραλλαγές: «Ηρθε το τέλος για την αυτοκρατορία του Μυστακίδη;».

• Σήμερα, είναι προφανές, ότι ορισμένοι δημοσιογράφοι, ακόμη και κορυφαίων ΜΜΕ, όπως οι “Financial Times”, βιάστηκαν τότε υπερβολικά να τον ξεγράψουν.

Η εντύπωση, όμως, ότι ο ζάπλουτος Ελληνας είχε δεχτεί τότε ένα συντριπτικό πλήγμα δεν ήταν καθόλου αβάσιμη. Διότι, αν μη τι άλλο, το Δικαστήριο Κεφαλαιαγοράς στην Πολιτεία του Οντάριο στον Καναδά τον είχε κρίνει ένοχο, υπό την ιδιότητά του ως ανώτατου στελέχους και μετόχου στην εταιρεία μεταλλευμάτων Katanga, μαζί με κάποιους εκλεκτούς συνεργάτες του.

Η βασική κατηγορία, που οδήγησε σχεδόν σύσσωμο το διοικητικό συμβούλιο της Katanga στο εδώλιο, ήταν η εσκεμμένη παραποίηση στοιχείων. Καθόσον το παράπτωμα κρίθηκε εξόχως σοβαρό –«φούσκωμα» των μεγεθών παραγωγής χαλκού στο Κονγκό κατά 8.000 τόνους για το 2014-, ο Μυστακίδης τιμωρήθηκε με πρόστιμο 2,45 εκατ. δολαρίων και τετραετή απαγόρευση άσκησης διευθυντικών καθηκόντων.