Τάμτα – «Ξέρω πώς είναι να χορταίνεις με ένα κύβο μαγειρικής διαλυμένο σε νερό»

Για τις αλλαγές στην εμφάνισή της, αλλά και τις δυσκολίες που την έχουν διαμορφώσει μίλησε στο «Βήμα» η Τάμτα.

«Πού να ξέρατε πόσες ακόμα Τάμτες υπάρχουν μέσα μου. Σας παρακαλώ, μη με βάζετε σε κουτάκια. Δεν είμαι εγώ έτσι», δήλωσε.

Ενώ πρόσθεσε: «Ποτέ δεν έχασα τον εαυτό μου σε καμία δουλειά και σε κανένα τραγούδι. Γι’ αυτό και με θεωρώ τυχερή που υπό οποιαδήποτε συνθήκη μπορώ να τραγουδάω. Αυτό που κάνω σήμερα δεν είναι κάτι που δημιουργήθηκε σε μία νύχτα. Αυτή η Τάμτα που βλέπετε τώρα υπήρχε πάντα εκεί. Απλώς τώρα βγήκε έξω ολοκληρωμένη. Έκανα το coming out μου καλλιτεχνικά».

«Αν με ρωτήσεις τώρα να σου πω πέντε άσχημα που έχουν γίνει σε συνεργασίες, αλήθεια θα δυσκολευτώ. Πρέπει να κάτσω να θυμηθώ ποιος δεν ήθελε να μπω στην αφίσα και άλλα τέτοια μικρά πράγματα που τώρα μου φαίνονται αστεία», τόνισε.
Η ανάγκη σου να μεταμορφώνεσαι, να αλλάζεις, να γίνεσαι μια άλλη από πού πηγάζει;

Μάλλον από την ευχαρίστηση που παίρνω και από τη δημιουργικότητα που υπάρχει σε όλο αυτό. Έχω ακούσει πολλές φορές να μου λένε πως όλες οι γυναίκες βάφονται και ντύνονται για να γίνονται πιο όμορφες ενώ εγώ είμαι όμορφη και κάνω τα πάντα για να ασχημαίνω τον εαυτό μου. Συγγνώμη, αλλά εγώ με βλέπω όμορφη ακόμα και στην πιο edgy ή dark εκδοχή.

Δεν έχεις ζήσει μια εύκολη ζωή. Για παράδειγμα αποφάσισες να μετοικήσεις σε μια καινούργια χώρα…

Θα ήταν πιο εύκολο αν έμενα στη χώρα μου; Ποτέ δεν ξέρεις.

Αναρωτιέμαι πώς γίνεται οι δυσκολίες που έχεις περάσει να μη σε σκλήρυναν.

Σκληρή είμαι. Αλλά εσύ τι εννοείς λέγοντας σκληρή;

Σκληρή απέναντι στους ανθρώπους. Φοβική, κλειστή, καχύποπτη.

Κάθε ιστορία και κάθε γεγονός έχει δύο πλευρές. Αν εγώ έβλεπα μόνο τη δύσκολη μεριά της ζωής μου, προφανώς θα είχα γίνει αυτό που λες. Όμως εγώ επέλεξα να βλέπω τα πράγματα αλλιώς. Όλα όσα έχω περάσει – εύκολα ή δύσκολα, βαριά ή ελαφριά είναι προίκα μου. Είμαι τυχερή που έχω μαζέψει τόσες εμπειρίες. Είμαι τυχερή που ξέρω πώς είναι να χορταίνεις με ένα κύβο μαγειρικής διαλυμένο σε νερό αλλά είμαι και τυχερή που ξέρω πώς είναι να τρως σε ένα ωραίο ακριβό εστιατόριο. Ξέρω πώς είναι να κοιμάσαι στο πάτωμα, ξέρω όμως και πώς είναι να κοιμάσαι στη σουίτα ενός ξενοδοχείου. Δεν θα ήθελα να γυρίσω εκεί που ήμουν, όμως το ‘χω ζήσει, ξέρω πώς είναι και έχω μάθει πως σε κάθε κατάσταση στη ζωή θα επιβιώσω. Αυτό με τίποτα δεν μπορεί να έχει αρνητικό αποτύπωμα σε μένα διότι στην πραγματικότητα δεν φοβάμαι τίποτα. Το μόνο που θέλω είναι να έχω την υγειά μου και να υπάρχει ειρήνη, όσο chessy και να ακούγεται.

Δε σε πήρε ποτέ από κάτω;

Όταν συμβαίνουν τα πράγματα, ακόμα κι από άμυνα μπορεί να μην καταλαβαίνεις τι ακριβώς γίνεται. Εκ των υστέρων, κοιτώντας πίσω συνειδητοποιείς. Πολλές φορές έχω αφηγηθεί σε συνεντεύξεις μου ότι όταν ήμουν μικρή στη Γεωργία στεκόμασταν στην ουρά για να πάρουμε ψωμί. Όμως ξέρεις κάτι; Ήμασταν παιδιά και παίζαμε, βρίσκαμε χαρά ακόμα κι εκεί. Τώρα που τα σκέφτομαι λέω «Χριστέ μου, τι έχουμε περάσει». Και κυρίως τι έχουν περάσει οι γονείς μας.