Η Έλενα Τοπαλίδου μίλησε στο ladylike και για την απώλεια του πατέρα της και πως έχει καταφέρει να τη διαχειριστεί.
Θες να νιώθεις έντονα τα συναισθήματα;
Πολύ. Και τα καλά και τα κακά τα νιώθω με τρέλα. Βιώνω στιγμές απόλυτης ευτυχίας με πολλή ένταση σαν παιδί, έχω μία παιδικότητα στον τρόπο που ζω. Μπορεί να κλάψω πολύ, αλλά την απόλυτη θλίψη, της κατάθλιψης δεν την έχω, την έχω περάσει κάποια στιγμή σαν μαύρο σκοτάδι, όμως από τότε έχω έναν τρόπο να φαντάζομαι τα πράγματα λίγο πιο μεταφυσικά. Και τώρα που έχασα τον πατέρα μου δεν πήγα στην απελπισία, βρήκα παρηγοριά με έναν τρόπο τελείως δικό μου.
Έχεις μιλήσει για την απώλεια του πατέρα σου. Είναι νωρίς ακόμα για να κάνεις διαχείριση σε αυτό;
- Έχουν περάσει 6 μήνες. Γίνονται χιλιάδες πράγματα, δεν ξέρω αν έχεις πενθήσει ποτέ…
Πολύ, πολλές φορές. Δεν είναι ότι περνάει, αλλά αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι ανακαλύπτεις πόσο μέσα σου είναι κι αυτός ο άνθρωπος…
- Έχεις απόλυτο δίκιο. Εμένα ο πατέρας μου έφυγε με έναν «μαγικό» τρόπο, δεν ταλαιπωρήθηκε, απλά τον πήρε η θάλασσα, η καρδιά του σταμάτησε ενώ κολυμπούσε, τέλος. Δεν μπορώ να μην είμαι ευγνώμων σε αυτό το γεγονός. Όταν το συζητάμε με την αδερφή μου, που έχει άλλο τρόπο διαχείρισης και θλίβεται περισσότερο της θυμίζω ότι δεν μπορώ να μην σκέφτομαι ότι είναι τρομερό, αλλά το γεγονός ότι σχεδόν δεν το κατάλαβε με παρηγορεί πάρα πολύ. Δεν θα ήθελα καθόλου να αρρωστήσει ή να ταλαιπωρηθεί. Τώρα το μόνο που εύχομαι είναι η μητέρα μου που είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, να απολαύσει επίσης τη ζωή της.
Ευτυχώς που είχε ήρεμο και ανώδυνο θάνατο.