Μαρία Σάκκαρη – Τι είπε για τις κρίσεις πανικού και τον Τσιτσιπά

Στην αγάπη της για το τένις, τις δύσκολες στιγμές στην καριέρα της, την πρώτη μεγάλη απογοήτευση, αλλά και στον σύντροφό της, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, αναφέρθηκε η Μαρία Σάκκαρη σε συνέντευξη που παραχώρησε. Η διακεκριμένη Ελληνίδα τενίστρια μίλησε στην εκπομπή «Πρωταγωνιστές» και στον Σταύρο Θεοδωράκη και αποκάλυψε ότι έπιασε την πρώτη της ρακέτα όταν ήταν, μόλις, 5 ετών, ενώ εξήγησε ότι η μητέρα της, η οποία ήταν επίσης κορυφαία αθλήτρια, δεν ήθελε να ασχοληθεί με το τένις. Η ίδια αναφέρθηκε και στις δυσκολίες που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει, αλλά και στις κρίσεις πανικού με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπη πρώτη φορά όταν έφτασε να είναι Νο 3 στην παγκόσμια κατάταξη. «Είναι ωραία η ζωή. Κάνω αυτό που αγαπώ. Ταξιδεύω, βλέπω τρομερά μέρη, παίζω τένις, που το αγαπώ από πολύ μικρή, κερδίζω, χάνω, συναισθήματα… Τι καλύτερο από αυτό;», δήλωσε αρχικά η Μαρία Σάκκαρη για την καθημερινότητά της εκτός Ελλάδας. «Έχω φωτογραφίες από μικρό παιδί που φορούσα τα παπούτσια της μαμάς, κρατούσα ρακέτες που ήταν μεγαλύτερες από εμένα και έπαιζα με τα μπαλάκια. Η μητέρα μου δεν ήθελε κανένα από τα παιδιά της να παίξει τένις.

• Την καταλαβαίνω γιατί και εγώ τώρα που μεγαλώνω σκέφτομαι, όταν στο μέλλον κάνω παιδιά, δεν θέλω να παίξουν τένις. Είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο άθλημα. Πέντε χρονών έπιασα την πρώτη μου ρακέτα και ξεκίνησα να παίζω», αποκάλυψε η ίδια. Όπως εξήγησε, η πρώτη απογοήτευση από τον χώρο του αθλητισμού ήρθε στα 11 της χρόνια: «Ήμουν 11 χρονών στη Λαμία στο πρώτο μου τουρνουά και ήμουν “η κόρη της Κανελλοπούλου”. Έπαιξα προκριματικά, κέρδισα εύκολα. Μπήκα στο ταμπλό, κερδίζω και εκεί, αλλά έχασα τον τελικό από μια κοπέλα από τη Λάρισα. Έριξα πολύ κλάμα στον γυρισμό στην Αθήνα». Η Μαρία Σάκκαρη αποφάσισε να ακολουθήσει επαγγελματικά το τένις στα 18 της: «Ήμουν 18 χρονών και είπα στους γονείς μου ότι πρέπει να κάνω κάτι παραπάνω και πρέπει να φύγω από την Ελλάδα. Πήγα στη Βαρκελώνη και έμεινα 4 χρόνια, γιατί ένιωθα ότι εδώ δεν μπορούσα να προχωρήσω. Έπρεπε να έχω καλύτερο προπονητή, να παίζω με άλλες παίκτριες. Με την ευχή τους πήγα στην Ισπανία. Τους είπα ότι, αν δεν τα καταφέρω μέσα σε δύο χρόνια, θα κοιτάξω να πάω στην Αμερική για να σπουδάσω σε κάποιο πανεπιστήμιο. Μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια έπαιζα προκριματικά και κυρίως ταμπλό στα Grand Slams, οπότε δεν χρειάστηκε να φύγω». Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια μίλησε και για τις πιο δύσκολες στιγμές της καριέρας της, όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με κρίσεις πανικού, λόγω της πίεσης που της είχε δημιουργήσει η θέση της στην παγκόσμια κατάταξη.

«Όταν πήγα Νο 3 στον κόσμο ήμουν στην Καλιφόρνια και κέρδισα την τότε Νο 2 του κόσμου. Έβαλα τα κλάματα, ήταν κάτι άπιαστο για εμένα όταν ήμουν παιδάκι. Ήταν η αδελφή μου εκεί, το γιορτάσαμε, ήταν αργά το βράδυ. Για να είμαι ειλικρινής όμως, το Νο 3 ήταν ευχή και κατάρα μαζί. Όταν έφτασα εκεί, άρχισα να βάζω πολλή πίεση στον εαυτό μου. Μου πήρε ενάμιση χρόνο να το διαχειριστώ όλο αυτό. Σήμερα είμαι έτοιμη να το διαχειριστώ, τότε δεν ήμουν. Μετά από έναν μήνα πήγα στη Στουτγάρδη και μπήκα στο γήπεδο και με έπιασε πρώτη φορά κρίση πανικού. Έλεγα στον προπονητή μου ότι δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Δεν μπορούσα να εγκαταλείψω τον αγώνα λέγοντας ότι έχω πάθει κρίση πανικού. Το δούλεψα από τότε πάρα πολύ, με έχει πιάσει μόνο μία φορά από τότε. Ήθελα να ξεφύγω από το συναίσθημα ότι είμαι μέσα στο γήπεδο και πρέπει να κερδίσω, και δεν μπορώ να χάσω επειδή είμαι Νο 3. Δεν ήξερα πού πατάω και πού βρίσκομαι. Τώρα ξέρω ότι είναι εντάξει να χάσεις. Οι γονείς μου τότε είχαν αρχίσει να ανησυχούν» περιέγραψε, προσθέτοντας ότι στόχος της είναι να φτάσει στο Νο 1, κι αυτός ήταν και ο λόγος που άλλαξε προπονητή. «Πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης, ακόμα και όταν φτάσεις Νο 1 στον κόσμο. Εγώ έχω φτάσει μέχρι το Νο 3 και τώρα είμαι στο Νο 6, θέλω να φτάσω στο Νο 1, όμως. Και για να το κάνω αυτό πρέπει να έχω έναν σωστό άνθρωπο δίπλα μου, δεν μπορώ μόνη μου. Ένιωθα ότι ο προηγούμενος προπονητής μου δεν μπορούσε να με βοηθήσει άλλο, τον είχα 5 χρόνια, σταματήσαμε τη συνεργασία μας με καλές σχέσεις. Είχαν χαθεί λίγο τα όρια, γιατί είχαμε γίνει πολύ καλοί φίλοι. Ένιωθα ότι θέλω κάποιον πιο έμπειρο δίπλα μου που θα με βοηθήσει να κάνω το παραπάνω βήμα», είπε χαρακτηριστικά.

• Σε άλλο σημείο της συνέντευξής της, η Μαρία Σάκκαρη αναφέρθηκε στη σχέση της με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, σημειώνοντας ότι «είμαι πολύ τυχερή που τον έχω στη ζωή μου». «Μετά την ήττα μου πέρασα χρόνο με τον σύντροφό μου και αισθάνθηκα πολύ καλύτερα. Περνάω πάρα πολύ καλά με τον Κωνσταντίνο. Νομίζω ότι δεν έχει σημασία πόσες ημέρες βρισκόμαστε, αλλά πόσο καλά είμαστε όταν είμαστε μαζί, και όταν είμαστε μακριά -γιατί παίζει και αυτό πολύ μεγάλο ρόλο», ανέφερε αρχικά η διακεκριμένη τενίστρια. «Είμαι πολύ τυχερή που τον έχω στη ζωή μου, που έχω έναν άνθρωπο που με καταλαβαίνει, και δεν μου έχει πει ποτέ “πού πας, γιατί ταξιδεύεις τόσο”. Ίσα ίσα, είναι ο άνθρωπος που με σπρώχνει να συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω, όπως το κάνω αυτή τη στιγμή», συνέχισε η ίδια μιλώντας για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. «Ο Κωνσταντίνος είναι το πρώτο τηλεφώνημα μετά από έναν πολύ σημαντικό αγώνα. Παίρνω τον Κωνσταντίνο και μετά τη μητέρα μου», πρόσθεσε. Μιλώντας σε άλλο σημείο της συνέντευξής της για τις φορές που ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έχει βρεθεί στις κερκίδες ώστε να παρακολουθήσει κάποιον αγώνα της, η ίδια είπε: «Κάθε φορά που ο Κωνσταντίνος είναι στην κερκίδα και με παρακολουθεί, γίνομαι καλύτερη. Μακάρι να μπορούσα να τον έχω σε κάθε αγώνα μαζί μου. Όταν έχω τους δικούς μου ανθρώπους στους αγώνες, μου δίνει δύναμη».

Υπενθυμίζεται ότι η σχέση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τη Μαρία Σάκκαρη έγινε γνωστή λίγο μετά τα μέσα του 2021, με τους δύο τους να έχουν περάσει τότε ήδη 5 μήνες μαζί. Έκτοτε ο ίδιος έχει καταγραφεί πολλές φορές να πανηγυρίζει κάποια νίκη της αγαπημένης του, με τη Μαρία Σάκκαρη να αναφέρεται στο πρόσωπό του με τρυφερά λόγια, και τους δυο τους να μιλούν ανοιχτά για τη σχέση τους και να απολαμβάνουν τον έρωτά τους. Η Μαρία Σάκκαρη αναφέρθηκε και στον Στέφανο Τσιτσιπά και στην κριτική που έχει δεχτεί κατά καιρούς, λέγοντας: «Είναι ένας παίκτης τρομερός. Έχει απίστευτο ταλέντο, δεν το έχω δει σε πάρα πολλούς. Είναι ένα παιδί που έχει δώσει τα πάντα για αυτό το σπορ, έχει παλέψει πάρα πολύ από πολύ μικρός. Νομίζω ότι αυτό που έχει καταφέρει είναι αδιανόητο. Όλοι οι αθλητές είμαστε αδικημένοι. Όταν κάνουμε κάτι, μας ανεβάζουν στα ουράνια, και μόλις δεν πάμε καλά, είμαστε για πέταμα. Από τον καναπέ όλα είναι πάρα πολύ εύκολα».