Το WhatsApp και το Facebook Messenger είναι από τις πιο δημοφιλείς πλατφόρμες ανταλλαγής μηνυμάτων σε όλο τον κόσμο. Και οι δύο πλατφόρμες ανήκουν στο Facebook και χρησιμοποιούνται από εκατομμύρια χρήστες καθημερινά.
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ
Αφήστε μια απάντηση
GIPHY App Key not set. Please check settings
Ο Σημίτης έφτιαξε Ανεξάρτητες Αρχές, ο Μητσοτάκης τις υπονομεύει…
Η θεσμική και πολιτική συμπεριφορά του σημερινού Πρωθυπουργού απέναντι στις ανεξάρτητες αρχές δεν έχουν καμιά σχέση με την αντίστοιχη του Κώστα Σημίτη.
Στην πολιτική φιλολογία (ή παραφιλολογία) των τελευταίων ετών κυριαρχεί η «θεωρία»
ότι ο νυν πρωθυπουργός κινείται σε «κεντρώα» χνάρια, υιοθετώντας «μεταρρυθμιστικές»
και «εκσυγχρονιστικές» απόψεις και μεθόδους του τιμώμενου πρώην Πρωθυπουργού.
Η «θεωρία» αυτή δεν πατάει στην πραγματικότητα. Αλλά βρήκε πρόσφορο έδαφος τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω της (πολιτικά βλακώδους) συμπεριφοράς του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στον Σημίτη,
η οποία ήταν ένας από τους λόγους για τη συγκρότηση και μακροημέρευση του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Έτσι, η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη κατάφερε να φέρει στη δική της κάλπη ένα κομμάτι ψηφοφόρων του πρώην ΠΑΣΟΚ, γεγονός που της διασφάλισε τις εκλογικές νίκες του 2019 και του 2023.
Όμως, η πολιτική της ΝΔ και του Μητσοτάκη προσωπικά, δεν έχει καμιά σχέση με την πολιτική Σημίτη. Σε κανένα πεδίο. Ο ίδιος ο πρώην Πρωθυπουργός έχει αποδομήσει το κυβερνητικό αφήγημα για τη σημερινή ανάπτυξη επισημαίνοντας την ασύδοτη δράση ξένων κερδοκοπικών κεφαλαίων.
Έγραψε χαρακτηριστικά: «Στις περισσότερες περιπτώσεις κυριαρχούν οι επενδύσεις, το real estate και τα deals κερδοσκοπικών funds,τα οποία μάλιστα συχνά χρηματοδοτούνται με δάνεια από τις ελληνικές τράπεζες! Δηλαδή με τα εθνικά μας κεφάλαια, οι ξένοι αποκτούν τον έλεγχο της οικονομίας μας. Αυτό δεν λέγεται ξένη επένδυση, αλλά κερδοσκοπικός οπορτουνισμός».
Εδώ και ένα χρόνο στην επικαιρότητα κυριαρχεί το θέμα των υποκλοπών. Ποια είναι η στάση της κυβέρνησης και προσωπικά του Πρωθυπουργού; Πέραν της πασίδηλης προσπάθειας να κουκουλωθεί πάση θυσία το σκάνδαλο, κυριαρχεί η απαξιωτική και απειλητική συμπεριφορά απέναντι στην αρμόδια Ανεξάρτητη Αρχή (ΑΔΑΕ). Όπως έχει καταγγείλει ο πρόεδρός της, ανώτατος δικαστής Χρήστος Ράμμος, δέχτηκε προσβολές και απειλές από κυβερνητικά στελέχη. Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης τον κατηγόρησε από το βήμα της Βουλής ότι έχει «προσωπική ατζέντα».
Τι σχέση έχει αυτή η συμπεριφορά του νυν Πρωθυπουργού με τις έννοιες «εκσυγχρονισμός» και «μεταρρύθμιση»; Καμμία.
Πρώτον, οι περισσότερες Ανεξάρτητες Αρχές θεσμοθετήθηκαν στην κυβερνητική θητεία του Κώστα Σημίτη. Οπωσδήποτε οι δύο που έχουν σχέση με τη σκανδαλώδη υπόθεση των παρακολουθησεων:
η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα θεσμοθετήθηκε με το νόμο 2472 του 1997
και η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών(ΑΔΑΕ), αυτή που έχει βαλθεί να «ξεδοντιάσει» η σημερινή κυβέρνηση, θεσμοθετήθηκε το 2003, με το νόμο 3115.
Δεύτερον, ο Σημίτης δεν θα έλεγε ποτέ από το βήμα της Βουλής ότι ο πρόεδρος μιας Ανεξάρτητης Αρχής έχει «προσωπική ατζέντα». Διότι γνωρίζει ότι αυτό συνιστά ευθεία υπονόμευση των θεσμών. Το είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Τρίτον, ο Σημίτης δεν θα υιοθετούσε ποτέ τη θεωρία ότι οι αποκαλύψεις για τις υποκλοπές είναι «κουτσομπολιά», ιδίως αν αυτές οι αποκαλύψεις γίνονται από ανεξάρτητη αρχή (ΑΔΑΕ), που η δική του κυβέρνηση είχε θεσμοθετήσει. Και δεν θα επέτρεπε ποτέ σε υπουργό του να εκστομίσει τη λέξη «κουτσομπολιά» για σκάνδαλο το οποίο αποκάλυψε η ανεξάρτητη αρχή. Την εκστόμισε ο Βορίδης και του το επέτρεψε ο Μητσοτάκης.
Η θεσμική και πολιτική συμπεριφορά του σημερινού Πρωθυπουργού απέναντι στις ανεξάρτητες αρχές δεν έχουν καμιά σχέση με την αντίστοιχη του Κώστα Σημίτη. Ο ένας τις καθιέρωσε, ο άλλος τις υπονομεύει. Ο Σημίτης πιστεύει ότι πρέπει να υπάρχουν θεσμικά αντίβαρα στην άσκηση της εξουσίας, γι’ αυτό και έφτιαξε Ανεξάρτητες Αρχές. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πιστεύει στην απόλυτη εξουσία του. Γι’ αυτό και μετέρχεται κάθε μέθοδο προκειμένου να απαξιώσει τις Αρχές αυτές, να εξουδετερώσει τα θεσμικά αντίβαρα και να κουκουλώσει το σκάνδαλο. Εντέλει να μην απειληθεί η απόλυτη εξουσία του.
Ο Σημίτης είναι Ταπεινός και Δημοκράτης ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι Αλαζόνας και Φασίστας.
Γι’ αυτό η επιχειρούμενη σύγκριση και ταύτιση της σημερινής περιόδου Μητσοτάκη με την περίοδο Σημίτη, υπό τον μανδύα των εννοιών «μεταρρύθμιση» και «εκσυγχρονισμός», είναι παραπλανητική.
Εδώ ταιριάζει η ρήση του βυζαντινού μοναχού και ιστορικού Γεώργιου Αμαρτωλού: «…άλλα μεν τα φαινόμενα, άλλα δε τα νοούμενα».
Οι περισσότερες εκ των αναφορών στο έργο του Κώστα Σημίτη δεν λαμβάνουν υπόψη τους το παγκόσμιο σκηνικό εντός του οποίου αυτός ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας. Μετά τη δεκαετία του 1980 οι δυο πόλοι – ο σοσιαλδημοκρατικός και ο χριστιανοδημοκρατικός – είχαν εγκαταλείψει το τετράπτυχο της μεταπολεμικής ευημερίας «υψηλές δημόσιες δαπάνες – προοδευτική φορολογία – πλήρης απασχόληση – λελογισμένες αυξήσεις μισθών» για χάρη της λογικής του «λιγότερου κράτους». Η επίσημη δικαιολογία γι’ αυτήν την «εγκατάλειψη» ήταν πως την επέβαλλαν οι διευκολύνσεις που οι νέες τεχνολογίες έδιναν στα χρηματιστηριακά κεφάλαια να πηγαίνουν σαν σμήνος από μέλισσες από τη μια χώρα-μελίσσι στην άλλη, λόγω του ό,τι όλα πλέον καθορίζονταν από τις νέες τεχνολογίες και την παγκοσμιοποίηση. Μισή αλήθεια, γιατί η άλλη μισή βρίσκεται στην ιδεολογική υποχώρηση των σοσιαλδημοκρατικών πιστεύω.
Ο Κώστας Σημίτης κυβέρνησε αυτή την περίοδο και όσο να’ ναι δεν μπορούσε να έρθει κόντρα μόνος του με αυτό το ρεύμα. Στα άρθρα του πριν αναλάβει πρωθυπουργός βρίσκονται κριτικές επισημάνσεις για τον δρόμο που είχε πάρει η τότε ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, αλλά ο ίδιος «καθοδηγούνταν» απ’ αυτό που είπε στην ομιλία στην τιμητική προς αυτόν εκδήλωση. «Προσπάθησα και προσπαθώ με το ΠΑΣΟΚ να συμβάλλω στο να διαμορφωθεί έτσι μια δικαιότερη κοινωνία, ικανή να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Δεν ήταν πάντα εύκολο, γιατί στις αλλαγές υπάρχουν αντιστάσεις». Ως γνήσιος Σοσιαλδημοκράτης όμως που ήταν προσπάθησε να αυξήσει τα έσοδα της χώρας για να ενισχύσει το κράτος πρόνοιας.
Εκεί όμως που το θέμα γίνεται σοβαρό είναι, όταν ορισμένοι παρουσιάζουν τον κ. Μητσοτάκη ως διάδοχο ή κληρονόμο του κ. Σημίτη. Ένας σταθερός Σοσιαλδημοκράτης και Αριστερός πολιτικός, με πολιτικές κοινωνικής αναδιανομής, εξισώνεται με έναν δεξιό πολιτικό που υποστηρίζει πολιτικές του trickledowneconomics (συγκέντρωση του πλούτου στα πάνω και δήθεν στη συνέχεια διάχυσή του προς τα κάτω). Ένας Σοσιαλδημοκράτης πολιτικός που έστησε – σε πείσμα πολλών που αντιδρούσαν – τις Ανεξάρτητες Αρχές, ταυτίζεται με έναν πολιτικό που ο ίδιος μέσω του περιβάλλοντός του ενεπλάκη στις υποκλοπές και τώρα επιχειρεί να ελέγξει αυτές τις αρχές. Ένας πολιτικός που αποκέντρωσε την κεντρική κυβέρνηση ταυτίζεται με πολιτικές συγκέντρωσης των εξουσιών με πρόσχημα το «επιτελικό κράτος».
Και γιατί γίνονται όλα αυτά; Για να μπορούν κάποιοι πρώην σταλινικοί και σήμερα επιδερμικοί «φιλελεύθεροι» ν’ ισχυριστούν πως ο τρόπος σημερινής διακυβέρνησης της χώρας είναι η μόνη λύση, αφού και «ο Κώστας Σημίτης τα ίδια έκανε». Αυτή η άποψη προσβάλλει τη διαφορετικότητα και το ήθος του κ. Σημίτη. Δυστυχώς, αυτή η σκέψη διαδίδεται από ένα κόσμο που κατέκλυσε την προς τιμή του κ. Σημίτη εκδήλωση. Αν και πολλοί εξ αυτών τον εγκατέλειψαν το 2008, όταν τον διέγραψαν από το ΠΑΣΟΚ.
Υ.Γ. Ο Κώστας Σημίτης δεν ήταν ποτέ ακομμάτιστος και πολύ περισσότερο ποτέ δεν ήταν δεξιός ή κεντροδεξιός. Πάντα Αριστερός, Σοσιαλιστής και ΠΑΣΟΚ ήταν.