Ο Ορέστης Τζιόβας καλεσμένος στο «Δύο στη 1» μίλησε για τη διάσπαση προσοχής με την οποία έχει διαγνωστεί.
«Οι απόψεις διίστανται των ψυχιάτρων/ψυχολόγων. Το έχω συζητήσει με ανθρώπους που γνωρίζω κι είναι γιατροί. Άλλοι θεωρούν ότι είναι σύνδρομο κι άλλοι ότι είναι επίκτητο χαρακτηριστικό. Είναι σίγουρα μαθησιακή δυσκολία, απλά άλλοι λένε ότι είναι σύνδρομο κι άλλοι μαθησιακή δυσκολία. Η αγωγή είναι λίγο βαριά για το ADHD, την ΔΕΠΥ (διάσπαση ελλειματικής προσοχής και υπερκινητικότητας). Είναι με αμφεταμίνες. Μου το έχει πει κι ο γιατρός μου. Δεν έχω πάρει αγωγή, αλλά αυτό που συζητούσα με τον δικό μου ψυχοθεραπευτή είναι ότι δεν γινόταν διάγνωση στο παλιότερα και μάθαιναν να ζουν με αυτό οι άνθρωποι και να το διαχειρίζονται όσο μεγάλωναν, όπως εγώ που είμαι 40 χρονών. Δεν είναι εμπόδιο πια» ανέφερε ο Ορέστης Τζιόβας.
«Είχα πάει και σε έναν παιδοψυχολόγο γιατί παίζαμε μπουνιές στο σπίτι. Είχαμε τεράστιες εντάσεις. Δεν έκανε τέτοια διάγνωση ο γιατρός και δεν ασχολήθηκε. Ήταν λίγο φασίστας αυτός ο γιατρός. Άνοιξα το βιβλίο του και διάβασα κάποια πράγματα μέσα που δεν τα πίστευα για το πως πρέπει να διαμορφώνεις τον χαρακτήρα… Στην δουλειά δεν με εμπόδισε, είχα μάθει να το διαχειρίζομαι κι είναι ένα σημείο που συγκεντρώνομαι» κατέληξε ο Ορέστης Τζιόβας.
Πολλοί άνθρωποι πάσχουν από διάσπαση προσοχής. Πολλοί μαθητές δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στην
παράδοση του μαθήματος και στο διάβασμά τους εξαιτίας αυτού του σύνδρομου.
Ευτυχώς όμως, είναι κάτι διαχειρίσιμο.
Τη διάσπαση δεν μπορείς να την θεραπεύσεις μόνος σου ειδικά στα παιδιά. Οι ενήλικες εχουν σοβαρά προβλήματα στις επαγγελματικές και προσωπικές τους σχέσεις. Χρειάζεται πολύ δουλειά.
Το ξέρω ότι δεν μπορείς να την θεραπεύσεις μόνος σου. Ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο. Εννοείται πως θέλει
πολλή δουλειά. Απλώς, θεωρώ πως είναι κάτι αντιμετωπίσιμο σε σχέση με άλλες πιο σοβαρές, βαριές
δυσκολίες. Από εκεί και πέρα, είναι όντως ένα πρόβλημα και δυσκολεύει την ζωή αρκετών ανθρώπων.