Μαριάννα Βαρδινογιάννη – Ένας χρόνος απουσίας για τη γυναίκα – σύμβολο

Ενας χρόνος ηχηρής απουσίας συμπληρώνεται σήμερα, Τετάρτη 24 Ιουλίου, για τη Μαριάννα Βαρδινογιάννη, που το όνομά της έγινε συνώνυμο της αλληλεγγύης, της ελπίδας και της ανιδιοτελούς προσφοράς.

• Της γυναίκας-σύμβολο εθελοντισμού που σφράγισε ανεξίτηλα τη νεότερη Ελλάδα.

Μέσα από τη μακροχρόνια δράση της κατόρθωσε να υλοποιήσει ένα ευρύ ανθρωπιστικό έργο, εμπνευσμένο από τη μητρότητα, που είχε στο επίκεντρό του τα παιδιά και εστιαζόταν σε τομείς όπως η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η προώθηση του πολιτισμού, της ειρήνης, η υγεία, η παιδεία, η κλιματική αλλαγή, ο πολιτισμός, η διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και ο διάλογος ανάμεσα στους λαούς. Με παρακαταθήκη τον Σύλλογο Φίλων Παιδιών με καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ» (1990), τον Σύλλογο «Όραμα ΕΛΠΙΔΑΣ» (2013) και το Ίδρυμα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη (1997), επιβεβαίωσε ότι οι σπουδαίες πράξεις αλτρουισμού είναι εκείνες που ξεχωρίζουν τους συνανθρώπους μας.

• Σήμερα τη σημαντική δράση του σωματείου «ΕΛΠΙΔΑ» – Σύλλογος Φίλων Παιδιών με καρκίνο συνεχίζει με το ίδιο σθένος η κόρη της, Χριστιάννα Β. Βαρδινογιάννη, ενώ πρόεδρος της επιτροπής ELPIDA Youth είναι η εγγονή της, Μαριάννα Λαιμού.

«Είμαι άνθρωπος των έργων»

• «Μέχρι σήμερα ό,τι έβαλα στόχο στη ζωή μου το έχω πετύχει. Είμαι ένας άνθρωπος των έργων, όχι των λόγων. Στη ζωή μου δεν είπα ποτέ “θα”, αφήνοντας τα πράγματα για το μέλλον. Δεν σταματώ ποτέ να εργάζομαι και να θέτω νέους στόχους. Ακόμα και σήμερα όμως, ύστερα από τριάντα χρόνια μεγάλων προσπαθειών, είναι πολλά εκείνα που νιώθω πως πρέπει ακόμα να κάνω.

Όσο γύρω μας υπάρχει δυστυχία, πόλεμος, φτώχεια, αρρώστια δεν θα σταματήσω να αγωνίζομαι. Νιώθω πως αποτελεί υποχρέωση κάθε ανθρώπου να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να χτίσουμε όλοι μαζί ένα καλύτερο αύριο. Το οφείλουμε στα παιδιά μας, το οφείλουμε στη νέα γενιά» είχε επισημάνει σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Εθνικός Κήρυξ τον Αύγουστο του 2020.

«Δεν εγκατέλειψα ποτέ το παιδικό μου όνειρο»

• «Tο όνειρό μου από πολύ μικρή ήταν να γίνω αρχαιολόγος. Μεγάλωσα στην Ερμιόνη, έναν τόπο μαγικό, με μεγάλη ιστορία. Τα πρώτα μου παιχνίδια ως παιδί τα θυμάμαι με φόντο τα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής. Ο αρχαίος κόσμος και η ιστορία ασκούσαν ανέκαθεν μια μοναδική επιρροή επάνω μου.

Μεγαλώνοντας ακολούθησα άλλους δρόμους και σπούδασα Οικονομικά και στη συνέχεια απέκτησα οικογένεια. Δεν εγκατέλειψα ποτέ το παιδικό μου όνειρο όμως. Έτσι, ενώ είχα αποκτήσει τα πέντε μου παιδιά, σπούδασα Αρχαιολογία και έκανα τη διατριβή μου στον ρόλο της γυναίκας στη Μινωική Κρήτη» είχε εξομολογηθεί το ίδιο καλοκαίρι στο mononews.gr.

• Εκείνη τη χρονιά το Ίδρυμα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη, σε συνεργασία με τα υπουργεία Πολιτισμού και Εσωτερικών, υπό την αιγίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας, δημιούργησε το πλαίσιο του Επετειακού Έτους «Θερμοπύλες – Σαλαμίνα 2020».

Μάλιστα, η Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη είχε οριστεί –από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη–πρόεδρος της τιμητικής κοσμητείας του εν λόγω Επετειακού Έτους.

«Θέλω να συμπάσχω με τους ανθρώπους»

• «Έχω σαν όρο στη ζωή μου ότι πρέπει να σκέφτομαι για τα παιδιά θετικά. Σαν να είναι δικά μου. Είμαι τελείως αντίθετη στον τρόπο που πολλοί άνθρωποι εκφράζονται για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους. Είμαι εντελώς ενάντια στο γεγονός ότι εγώ επισκέπτομαι ένα νοσοκομείο και λέω “σας προσφέρω αυτή την επιταγή για να κάνετε αυτό”.

Εγώ θέλω να συμμετέχω σε όλα. Οτιδήποτε γίνεται θέλω να συμμετέχω. Για μένα, με το να προσφέρεις μόνο χρήματα και να λες “κάντε αυτό το νοσοκομείο ή αυτή την πτέρυγα” και μετά να περιμένεις να σου δώσουν απαντήσεις τι έκαναν, δεν συμμετέχεις. Δεν συμπάσχεις με τους ανθρώπους. Εγώ θέλω να συμπάσχω» ανέφερε στην ίδια εκπομπή.

«Δεν νιώθω πως κάνω κάτι ξεχωριστό»

• «Από την πρώτη στιγμή της δημόσιας δράσης μου υπήρξα ειλικρινής, πρωτίστως απέναντι στον εαυτό μου αλλά και απέναντι στην ελληνική κοινωνία. Δεν παίζω ρόλους. Δεν νιώθω πως κάνω κάτι ξεχωριστό. Έκανα πάντοτε αυτό που πίστευα πως είναι σωστό να κάνει ο καθένας μας: να μοιραζόμαστε δηλαδή τις ευλογίες που μας δίνει ο Θεός με τους συνανθρώπους μας.

Η σχέση μου με την κοινωνία δεν υπήρξε ποτέ μονόδρομος. Πήρα και έδωσα πολλή αγάπη. Και σε όλες μου τις προσπάθειες βρήκα τη μεγαλύτερη στήριξη και συμπαράσταση από την ελληνική κοινωνία, ακόμα και από εντελώς άγνωστους ανθρώπους. Τίποτα δεν μου δίνει μεγαλύτερη χαρά από την αμεσότητα στη σχέση μου με τους ανθρώπους. Από το ότι είμαι απλά για αυτούς η Μαριάννα» είχε τονίσει.

«Τα παιδιά της “Ελπίδας” τα αισθάνομαι σαν δικά μου παιδιά»

• Η Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη για περισσότερα από τριάντα χρόνια είχε αγωνιστεί ενάντια στον καρκίνο της παιδικής ηλικίας, προωθώντας ταυτόχρονα την αξία του εθελοντισμού και της αλληλεγγύης.

Μέσα από το έργο της στον Σύλλογο Φίλων Παιδιών με καρκίνο – «ΕΛΠΙΔΑ» δημιούργησε: την πρώτη αμιγώς Παιδιατρική Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών στην Ελλάδα, χάρη στην οποία περισσότερα από 1.030 παιδιά από την Ελλάδα και τις γειτονικές χώρες έχουν σωθεί με μεταμόσχευση μυελού, τον Ξενώνα «ΕΛΠΙΔΑ», το πρώτο Ογκολογικό Παιδιατρικό Νοσοκομείο, στο οποίο έχουν θεραπευτεί χιλιάδες παιδιά και έχει εξελιχθεί σε «Κέντρο Αριστείας», την Τράπεζα Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών «Όραμα ΕΛΠΙΔΑΣ», καθώς και το πρώτο Κέντρο Κυτταρικής και Γονιδιακής Θεραπείας για παιδιά και εφήβους στην Ελλάδα.

• «Τα παιδιά της “ΕΛΠΊΔΑΣ” εγώ τα αισθάνομαι σαν δικά μου παιδιά» θα επισημάνει στην εκπομπή Κεραία της ΕΡΤ το 2021, τονίζοντας: «Για ποιον να πρωτοπώ; Για τον Παναγιώτη, που ήταν το πρώτο παιδί που πήρα στην αγκαλιά μου. Ήταν ο πρώτος που έκανε μεταμόσχευση και έγινε καλά. Τον πάντρεψα και τώρα περιμένει μωρό. Ο Νίκος ήταν ένα παιδάκι πολύ άρρωστο και πήρε μόσχευμα από το αδελφάκι του, τον Αλέξανδρο, ο οποίος είναι ο αγαπημένος μου βαφτισιμιός. Παιδιά υπέροχα! Έρχονται από την Αλβανία παιδάκια.

Ο Τζιάνι είχε έρθει ετοιμοθάνατος και έγινε καλά (…) Με τους γονείς επικοινωνούμε με τα μάτια. Όταν βλέπω αυτά τα δακρυσμένα μάτια των μητέρων, δεν χρειάζεται να μου πουν τίποτε. Τους αγκαλιάζω και αυτή η κίνηση είναι η αγάπη που βγαίνει από εμένα και εκείνοι το αισθάνονται».

«Η μητρότητα είναι η πηγή έμπνευσής μου»

• Με τον σύζυγό της Βαρδή Βαρδινογιάννη, που ήταν ο έρωτας της ζωής της, απέκτησαν πέντε παιδιά: τον Γιάννη, τη Χριστιάννα, τον Γιώργο, τον Νίκο και τη Βαρδιάννα. Τα εγγόνια αλλά και τα δισέγγονά τους ολοκλήρωσαν την οικογενειακή τους ευτυχία.

«Θυμάμαι με αγάπη και νοσταλγία κάθε στιγμή και των πέντε παιδιών μου όταν ήταν μικρά, γιατί πολύ συνειδητά φρόντισα να είμαι πάντοτε εκεί για εκείνα. Η μητρότητα είναι και παραμένει ο σημαντικότερος ρόλος στη ζωή μου, αλλά και η πηγή της έμπνευσής μου για καθετί που δημιούργησα και για καθετί στο οποίο δεσμεύτηκα για την προστασία και την υγεία των παιδιών» είχε εξομολογηθεί επίσης στο Πρώτο Θέμα.

• Στη διαδρομή ζωής που πορεύτηκε, με όλα τα σημαντικά που κατάφερε, τι άλλο όνειρο είχε; Όπως είχε εξομολογηθεί στη Ρέα Βιτάλη στην Κεραία: «Το ζήτησα από την Παναγία και τον Θεό να έχω μια ωραία οικογένεια. Μου το χάρισαν. Αφού η πραγματικότητα της ζωής μου ήταν αυτό, προσπαθώ να το επιστρέψω πίσω σε παιδιά που είναι λιγότερο τυχερά από εμένα. Θέλω να είμαι στις καρδιές των ανθρώπων. Οτιδήποτε άλλο δεν με ενδιαφέρει».