Η Κατερίνα Μονογυιού παραχώρησε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης στην εφημερίδα Espresso και τη Βίβιαν Μπενέκου, όπου μίλησε, μεταξύ άλλων, και για την απώλεια του αδερφού της, Τζώρτζη Μονογυιού, σε τροχαίο δυστύχημα.
Πώς ξεπεράσατε την απώλεια του αδελφού σας; Τι σας λείπει από εκείνον;
Δεν ξεπερνιέται ποτέ πραγματικά μια τέτοια απώλεια. Ο αδελφός μου ήταν για εμένα κάτι παραπάνω από οικογένεια, ήταν φίλος, στήριγμα, συνοδοιπόρος. Το κενό του παραμένει, όμως η δύναμη της αγάπης που είχαμε και η μνήμη του με καθοδηγούν. Προσπαθώ να τιμώ τη ζωή του με τις επιλογές μου, με το ήθος μου και με την προσφορά μου. Μου λείπουν το γέλιο του, οι συμβουλές του, η παρουσία του. Αλλά κάπου βαθιά μέσα μου ξέρω ότι με βλέπει και με στηρίζει.
Δυστυχώς βλέπουμε ότι η θυσία στην άσφαλτο τα τελευταία δύο χρόνια ιδιαίτερα είναι τεράστια σε νέους. Τι συμβαίνει και δεν υπολογίζουν τις ζωές τους;
Είναι μια τραγωδία που δεν μπορούμε να την προσπεράσουμε. Προσωπικά συμμετέχω σε πρωτοβουλίες και δράσεις που έχουν ως στόχο την οδική ασφάλεια και τη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων. Το θεωρώ καθήκον μου, αφού ανήκω σε οικογένεια που έχει θρηνήσει θύμα τροχαίου. Η κυβέρνηση έχει ήδη αναλάβει πρωτοβουλίες, όμως χρειάζεται συλλογική προσπάθεια. Τα τροχαία ατυχήματα είναι μάστιγα και πολλές φορές προέρχονται από έλλειψη παιδείας, συνείδησης και υπευθυνότητας. Ως κοινωνία πρέπει να επενδύσουμε σοβαρά στην κυκλοφοριακή αγωγή από νωρίς, να ενισχύσουμε την οδική παιδεία στα σχολεία και να επιμείνουμε σε αυστηρούς ελέγχους. Η ανθρώπινη ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό. Δεν πρέπει να τη ρισκάρουμε για τίποτα.
