Φλέγεται η Μέση Ανατολή – Οι στοές της Γάζας και τα ένοχα μυστικά τους

Φάουντα στα αραβικά αλλά και στα εβραϊκά σημαίνει χάος. Είναι η πιο ήπια λέξη για να περιγράψει την απελπισία, την παραφροσύνη, την περιφρόνηση της ζωής που βιώνουν καθημερινά οι κάτοικοι της Γάζας. Και είναι ακόμη φτωχότερη για να αποτυπώσει το κτηνώδες μίσος και τη μεσαιωνική βαρβαρότητα που εκπορεύονται από τους τρομοκράτες που κυριαρχούν στο μελαγχολικό τοπίο της.

• Αν η περιοχή θεωρείται η μεγαλύτερη υπαίθρια φυλακή του κόσμου, τότε οι πραγματικοί δεσμοφύλακές της είναι η Χαμάς. Αυτό το δηλητηριώδες μείγμα απάνθρωπου ναζιστικού αντισημιτισμού και αδιάλλακτου ισλαμιστικού εξτρεμισμού που άνοιξε διάπλατα τις σκοτεινές πύλες της κόλασης. Για να θυσιάσει κυνικά σε ένα αιματηρό μακελειό χιλιάδες αθώους Παλαιστινίους που ζουν σε αυτή τη στενή λωρίδα γης. Αμαχους ανθρώπους που χρησιμοποιεί ως ασπίδες όταν πυροδοτεί κάθε τόσο έναν ατελείωτο κύκλο θανάτου και καταστροφής.

Οσοι από τους ελάχιστους ξένους έχουν ταξιδέψει την τελευταία δεκαετία στη Γάζα και όσοι από τους ακτιβιστές της ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και από τους υπαλλήλους αρωγής των Ηνωμένων Εθνών έχουν περάσει κάμποσο καιρό εκεί, όλοι έχουν αντικρίσει μια ζοφερή εικόνα. Ενα σκονισμένο σε όλες τις αποχρώσεις του γκρι πυκνοκατοικημένο τοπίο που σκιάζει με την κατήφειά του ακόμα και τα φωτεινά πορτοκαλοβιολετί δειλινά στον ορίζοντα της Μεσογείου.Το θλιβερό σκηνικό συνθέτουν η ακραία φτώχεια, η ανεργία που πλήττει τον μισό πληθυσμό, οι πολυμελείς οικογένειες που στοιβάζονται σε πρόχειρα κατασκευασμένες πολυκατοικίες στην πόλη της Γάζας στον Βορρά, στην Ντεΐρ αλ Μπάλαχ στο κέντρο, στη Χαν Γιούνις και τη Ράφα νοτιότερα. Με ελλιπές έως ανύπαρκτο αποχετευτικό δίκτυο, δίχως σταθερή πρόσβαση σε πόσιμο νερό, με συχνές διακοπές ρεύματος και στερήσεις σε καύσιμα με τα οποία λειτουργούν και οι ηλεκτρογεννήτριες, η κατάσταση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων επιδεινώνεται ραγδαία ωθώντας τη δυστυχία τους κατηφορικά προς την άβυσσο.

• Παράλληλα, στον ίδιο στενάχωρο τόπο υπάρχουν οκτώ προσφυγικοί καταυλισμοί σε πέντε περιοχές της Γάζας. Μη φανταστεί κανείς προσωρινά καταφύγια κυκλωμένα με συρματόπλεγμα, εγκατεστημένα αντίσκηνα και κοντέινερ διαμονής. Πρόκειται για οικισμούς αστικού τύπου, φτωχικών μεν κωμοπόλεων ή και πόλεων με αρκετά πολυώροφα κτίρια, στοιχειώδεις ή υποτυπώδεις έστω υποδομές, αγορές, σχολεία και κέντρα υγείας που αν δεν συνέδραμε ο ΟΗΕ δεν θα γίνονταν ποτέ. Λειτουργούν εδώ και 75 χρόνια, από το 1948, την εποχή της Νάκμπα, που σημαίνει «καταστροφή» στα αραβικά και αναφέρεται στον μαζικό εκτοπισμό και την απομάκρυνση των Παλαιστινίων από τις εστίες τους κατά τη διάρκεια του Α’ Αραβοϊσραηλινού Πολέμου.

Οι καταυλισμοί φιλοξενούν πάνω από 1,4 εκατομμύριο ανθρώπους και το σημαντικό είναι ότι δεν διαλύθηκαν ποτέ έκτοτε. Παρά τα δισεκατομμύρια δολάρια που χορηγήθηκαν από τους Δυτικούς, τον ΟΗΕ, τους Ιάπωνες και τα Εμιράτα του Περσικού Κόλπου, η υπερβολική παράταση του καθεστώτος του πρόσφυγα συνεχίζεται σχεδόν επί τρεις γενιές. Η σκοπιμότητα της κληρονομικής πλέον διαιώνισης της ιδιότητας του πρόσφυγα εξυπηρετείται από το επιχείρημά τους ότι η κατάργησή του συνιστά αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ και των σημερινών συνόρων του. Εδώ οι πιο σκληροπυρηνικοί θέλουν να καταστρέψουν το εβραϊκό κράτος με καινούριο ολοκαύτωμα, θα του χαρίσουν και νομικό πάτημα για τη διεθνή υπόστασή του;

• Να σου λοιπόν να συνωστίζεται βουλιάζοντας στην ανέχεια και τη φτώχεια η πλειονότητα των Παλαιστινίων στο Αλ Σατί, αλλιώς παραλιακό καταυλισμό στον Βορρά, στην Τζαμπάλια και στο πολυσύχναστο Νουσεϊράτ με τις μολυσμένες παροχές νερού, στα στενά σοκάκια του Αλ Μαγκαζί και του Ντεΐρ αλ Μπάλαχ όπου δεν υπάρχει πλίνθος και τούβλο για χτίσιμο ή στον καταυλισμό της Ράφα με τα υποσιτισμένα παιδιά.

Τι κι αν οι διεφθαρμένες παλαιστινιακές ηγεσίες, της μαυραγορίτικης ελίτ της Χαμάς συμπεριλαμβανομένης, έχουν λάβει περισσότερη βοήθεια, κατά κεφαλήν, από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στη Γη; Προτιμούν, αντί προμήθειας βρεφικού γάλακτος σε σκόνη για τις άτυχες μητέρες που δεν μπορούν να θηλάσουν, αντί φαρμάκων για τις νηπιακές επιδημίες και αντί για ένα σακί αλεύρι για τους πενόμενους συμπατριώτες τους, να ξοδεύουν αλόγιστα στην παραγωγή δολοφονικών ρουκετών και τρομοκρατικών εκρηκτικών. Να σκάβουν δαιδαλώδη τούνελ αποθήκευσης του οπλοστασίου τους, να τοποθετούν εκτοξευτές ρουκετών πλάι σε νοσοκομεία, σχολεία, τζαμιά και εντέλει να τσεπώνουν τα ρέστα της αθρόας διεθνούς οικονομικής βοήθειας.

• Πώς έγινε, άραγε, πολυεκατομμυριούχος ο Ισμαήλ Χανίγια, πρώην ηγέτης τη Χαμάς και de facto πρωθυπουργός στη Γάζα έως το 2014; Πώς ένα πρώην πάμφτωχο παιδί των καταυλισμών που δεσμευόταν να ζήσει λιτά, σύμφωνα με το «zeit wa zaatar» (λάδι και ξερά χόρτα), έως την τελική νίκη για την ευημερία του λαού του έγινε ιδιοκτήτης τεράστιων προνομιούχων οικοπέδων, χλιδάτων επαύλεων με πισίνα και λουσάτων διαμερισμάτων με ατομικό τζακούζι και οικιακό γυμναστήριο στην πολυτελή παραλιακή ζώνη, ενώ κληροδότησε τεράστια περιουσία ακινήτων σε καθένα από τα 13 παιδιά του; Ο μεγαλύτερος γιος του μάλιστα συνελήφθη από Αιγύπτιους τελωνειακούς στα σύνορα με τη Ράφα, που πλέον ανοίγουν 10 ημέρες τον χρόνο (και αν…), κουβαλώντας μπαούλα με αρκετά εκατομμύρια δολάρια σε χαρτονομίσματα, που εκτιμάται ότι προέρχονταν από παράνομες συναλλαγές με τη «Μουσουλμανική Αδελφότητα».