Προσπάθησα χθές… “μπέσα” το γράφω να παρακολουθήσω την εκπομπή της Σκορδά. Και σαν το γράφω έτσι καθώς για μένα… η παρακολούθηση μια “τηλεοπτικής ψιλοβροχης” δεν είναι απλά υποχρέωση ελέω δουλειάς. Είναι και επίκληση στην παράνοια.
- Ειλικρινά η Σκορδά… “δεν βλέπετε”. Και όχι μόνο η κεντρικιά που συνεχίζει να θεωρεί συμπαθητική την ανεπάρκειά της.
Αλλά και οι λοιποί μου θυμίζουν κάτι τύπους σε προεκλογικά φόρουμ που φωνάζουν όλο και πιο δυνατά όχι για να πουν κάτι σημαντικό αλλά για να κάνουν εντύπωση στους γύρω τους.
- Αυτή η διαρκής μουρμούρα είναι εκκωφαντική και πολύ κουραστική με έναν Μικρούτσικο απόλυτο (αλλά γνώριζες καλά τι πήρες όταν τον έκλεισες), μια Ζαρίφη που παλεύει μέσα της και πετάγεται… τις φορές που δεν αντέχει άλλη λαλακία, έναν Καβατζίκη… που όσο μεγαλώνει μου θυμίζει τον Ζαμπούνη και δείχνει πώς δεν θέλει να είναι εκεί αλλά ας όψεται το βαρβάτο μεροκάματο… και έναν μπάτλερ που παλεύει με τις ανασφάλειες του και με γνώμονα την πάρτη του και όχι την παραγωγή. Άραγε πόσες φορές την ημέρα κάνει google για να διαπιστώσει άν έστω ένας πήρε μια ατάκα του και την έκανε τίτλο;
Μοιραία όλα τα παραπάνω… κάνουν την εκπομπή μη “ποθητή” τηλεοπτικά. Εξού και τα μονοψήφια πολλές φορές τον μήνα… Αλλά να είσαι Mega και να είσαι κάτω απο την Χατζίδου… “χειρότερη να είναι η κάθε σου ημέρα”… δεν χωνεύεται!
GIPHY App Key not set. Please check settings