Χιλιομόδι Κορινθίας – Εντοπίστηκε παραβιασμένο μνημειώδες ταφικό κτίσμα ελληνιστικών χρόνων

Τα ευρήματα που προέκυψαν από το εσωτερικό του μνημείου και τους τάφους εντός αυτού είναι πλούσια και χρονολογούνται κυρίως στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια.

• Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν χρυσό δαχτυλίδι με σφραγιδόλιθο από ημιπολύτιμο λίθο που απεικονίζει τον Απόλλωνα με θεραπευτικό όφι, δύο χρυσές δανάκες που αντιγράφουν νομισματικούς τύπους της ελληνιστικής εποχής της Σικυώνας, αναθηματικό πήλινο δάχτυλο, χρυσά φύλλα από στεφάνι, απόθεση μικκύλων αγγείων ελληνιστικών χρόνων, ασημένιο τετρόβολο Φιλίππου Γ΄ Αρριδαίου, σιδερένιες στλεγγίδες και σιδερένιο εγχειρίδιο, χάλκινα διακοσμητικά αντικείμενα, γυάλινες χάντρες, χάλκινα κοχλιάρια, ατρακτόσχημα και βολβόσχημα μυροδοχεία κ.ά.

Σύμφωνα με το Υπουργείο Πολιτισμού, το ταφικό μνημείο έχει σχήμα ανισοσκελούς «Τ» σε κάτοψη και αποτελείται από δύο ενότητες, τον διάδρομο πρόσβασης διαστάσεων 2,80μ. times 1,20μ. και τον κυρίως ταφικό θάλαμο διαστάσεων 2,75μ. times 7.40μ.

• Ο ταφικός θάλαμος, ορθογώνιος σε κάτοψη, έχει προσανατολισμένο τον επιμήκη άξονά του Β-Ν, ενώ ο διάδρομος συναντά κάθετα τον ταφικό θάλαμο στο μέσον της ανατολικής μακράς πλευράς του.

Η πρόσβαση στον ταφικό θάλαμο γίνεται από σχετικά στενό διάδρομο με κατεύθυνση Α-Δ, ο οποίος αποτελείται από ένα υπαίθριο τμήμα, που μπορεί να χαρακτηριστεί «δρόμος» και από ένα στεγασμένο τμήμα, μέρος της οριζόντιας οροφής του οποίου διατηρείται, ενώ η είσοδος στο εν λόγω τμήμα γίνεται μέσω θυραίου ανοίγματος, το οποίο βρέθηκε σφραγισμένο εξωτερικά με ορθογώνια καλυπτήρια πλάκα.

Το ανώφλι του ανοίγματος διαμορφώνεται από ένα ορθογώνιο μέλος σε επανάχρηση.

Στον κυρίως θάλαμο εντοπίστηκαν μια μονολιθική σαρκοφάγος και άλλες πέντε ορθογώνιες κτιστές θήκες περιμετρικά των τοίχων: Σε δύο τάφους οι καλυπτήριες πλάκες βρέθηκαν εμφανώς παραβιασμένες, ενώ στους υπόλοιπους δεν εντοπίστηκε κάλυψη. Από το σύνολο των έξι τάφων, μόνον στη σαρκοφάγο διατηρούνταν σε ανατομική θέση η ταφή ενός ενήλικου ατόμου, πιθανότατα γυναίκας, ενώ στους υπόλοιπους τάφους το ανθρωπολογικό υλικό βρέθηκε διαταραγμένο.

Αξιοσημείωτο είναι ότι εντός της σαρκοφάγου εντοπίστηκε μεγάλος αριθμός ζωικών οστών από μεγάλα και μικρά οικόσιτα ζώα και μεταξύ αυτών κέλυφος χελώνας. Πυκνό στρώμα με ζωικά οστά εντοπίστηκε τόσο στην επίχωση του μνημείου όσο και εντός του ταφικού θαλάμου, μαζί με αγγεία του 5ου και 6ου αι. μ. Χ. Φαίνεται πως το μνημείο χρησιμοποιήθηκε για ενταφιασμούς μέχρι και τον 4ο αι. μ.Χ. όταν και σφραγίστηκε και εν συνεχεία στην ύστερη ρωμαϊκή περίοδο παραβιάστηκε η στέγη, συλήθηκαν οι ταφές και χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά για περίδειπνα, σημειώνει η ανακοίνωση του ΥΠΠΟ.