Στη διαδικτυακή εκπομπή της Μαντώς Γαστεράτου παραχώρησε συνέντευξη η Αποστολία Ζώη, η οποία, μεταξύ άλλων, μίλησε για τα πρώτα της βήματα στον χώρο του τραγουδιου.
- «Το ότι έγινα γνωστή στο ευρύτερο κοινό, για εμένα ήταν αγκάθι, δεν ήταν χαρά. Δεν ήμουν ποτέ loud χαρακτήρας ούτε το παιδάκι το οποίο ήθελε να φανεί. Διάλεξα ένα επάγγελμα που λατρεύω αλλά έχει και αυτό ως παράσημο. Για να πετύχεις σε αυτήν τη δουλειά, αναγκαστικά πρέπει να γίνεις γνωστός. Δεν ξέρω κάποια ιστορία που να έχει κάνει τεράστια καριέρα, πορεία, κάποιο όνομα και να είναι εντελώς άφαντο. Εκτός κι αν βάλω καμιά μάσκα. Αυτό μου ήταν… Δεν μπορούσα τα βλέμματα. Με ζόρισε ουσιαστικά και για ένα διάστημα δεν μπορούσα ούτε να σταματήσω κάπου να πάρω να φάω γιατί σκεφτόμουν ότι έχει κόσμο, ας παραγγείλω στο σπίτι. Πολύ περίεργο», είπε αρχικά.
Και συνέχισε: «Με τρόμαζε που με κοιτούσαν στα μάτια κάποιοι άνθρωποι και μου έλεγαν: “Θα γίνει αυτό” και μέχρι να ξεκινήσει ένα σχήμα γίνονταν εντελώς άλλα πράγματα και έπρεπε να μαζέψω τα ασυμμάζευτα μόνη μου. Αυτό. Γι’ αυτό και σταμάτησα κάποια στιγμή. Το 2009 σταμάτησα. Βαρέθηκα, είπα ότι μάλλον δεν ταιριάζω εδώ μέσα ρε παιδί μου. Απλά τότε δεν μπορούσα να μην το παίρνω προσωπικά. Μετά το έμαθα».
- «Γινόταν ένα μπάχαλο σε μία δουλειά και έφυγα μία βδομάδα πριν ολοκληρωθεί. Τότε εγώ πήγαινα στη δουλειά με τη μηχανή. Είχα μία μηχανή, ένα Honda. Βγαίνω έξω, παίρνω τη μηχανή και είμαι στην Κηφισίας και αρχίζω και χοροπηδάω πάνω στη μηχανή. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ανεβαίνω και κατεβαίνω και λέω “Ουυυυ!” Εν τω μεταξύ ήταν άδειοι οι δρόμοι γιατί ήταν 5:00 το πρωί. Να πηγαίνω και να “Τι χαρά είναι αυτή; Τελείωσε!” Ήταν πάρα πολύ κουραστικό, δεν ευχαριστιόμουν τη δουλειά μου. Ήταν σαν να μου επιβεβαίωνε ότι χρειάζομαι μία παύση. Ήταν πολλά μαζί», κατέληξε η τραγουδίστρια.
GIPHY App Key not set. Please check settings