Παρακολούθησα κι εγώ μέσα απο την εκπομπή του Αρναούτογλου τα όσα είπε η Παπαγεωργίου για την Χριστοπούλου.
- Και δεν σας κρύβω πώς εξεπλάγην απο την θρασύτητα και την ανηθικότητα του μοντέλου – γιατί παρουσιάστρια δεν ήταν ούτε θα γίνει ποτέ – απέναντι στον άνθρωπο που την “έχτισε”.
Και εξηγούμαι.
- Δεν μπορείς να μιλάς στον ευεργέτη σου… με τρόπο τόσο υποτιμητικό και να λες… να αφήνεις υπονοούμενα ότι μπορεί μέχρι και να σε έκλεβε. Γιατί πολύ απλά αυτό δεν γινόταν.
- Δεν μπορείς να κλαις και να δείχνεις στεναχωρημένη με την επιλογή σου να τελειώσεις την συνεργασία απο τον άνθρωπο που όταν ήσουν με τον τράπερ…. έτρεχε σε όλες τις εκπομπές να μαζέψει τα expose σου στο διαδίκτυο και άλλου….
- Δεν μπορείς να μιλάς για λήθαργο την στιγμή που εμείς οι παλιότεροι γνωρίζουμε πώς η Έλενα ήταν εκείνη που ούσα υπάλληλος στο πρακτορείο μοντέλων “ACE” σε ανακάλυψε την εποχή που ήσουν γραμματέας σε σχολή δημοσιογραφίας, πρίν απο 20 χρόνια. Ήσουν 20 χρόνια σε λήθαργο; Να το κοιτάξεις καλό μου.
- Δεν μπορείς να μιλάς για συναισθηματικό αδιέξοδο… απέναντι σε έναν άνθρωπο που σε έλεγε “κόρη” της επειδή δεν έκανε η ίδια κόρη…. και κάθε καλοκαίρι στα Κουφονήσια να ακούει τις ανασφάλειες σου και να σου κάνει “healing”.
Δεν μπορεί μόνο εσύ και ένας ακόμη ηθοποιός στα 30 χρόνια δουλειάς να έχετε παράπονα… επειδή δεν μπορείτε να διαχειριστείτε το ψώνιο σας… και την ίδια στιγμή να καταλάβετε πώς έχετε δίπλα σας μια πολύ ισχυρή προσωπικότητα που μπορεί να κάνει το “τίποτε… κάτι” και γι΄αυτό είναι αυστηρή πρώτα με τον εαυτό της και μετά με τους συνεργάτες της. Γιατί πολύ απλά είναι επαγγελματίας.
Εγώ καταλαβαίνω πώς σου έμεινε απωθημένο απο την χρονιά στο GNTM που όλοι ασχολούνταν με την Έλενα ώς coach παρά με σένα ώς κριτή. Πόνεσε πολύ. Αλλά τι να κάνουμε. Ο κόσμος κρίνει και αναδεικνύει.
Αγνωμοσύνη και αλαζονεία. Απο μια κοπελίτσα που της δόθηκαν τόσες ευκαιρίες στο γυαλί όσο σε καμία άλλη… και πάλι απέτυχε παταγωδώς μιας και δεν έχει ασχοληθεί με κάτι που να μην έχει μονοψήφια απόδοση.
Καταλαβαίνω πώς στα 39 σου σήμερα νιώθεις τον χρόνο να περνάει. Νιώθει πώς μυοσκελετικά έχεις περισσότερα πιασίματα απ΄ότι στο παρελθόν. Αλλά… είναι πολύ διαφορετικό να είσαι κλασάτη και πολύ διαφορετικό να μην μπορείς να αποδεχτείς πώς κάποιος σε έχει κλάσει.
Αυτά προς το παρόν. Έρχονται κι άλλα. Με αγάπη πάντα.
One Comment