Χθές όλη η Ελλάδα ήταν καρφωμένη στο συνδρομητικό κανάλι του ΟΤΕ… που είχε στήσει ένα 7ωρό πρόγραμμα αφιερωμένο στον τελικό του Champions League.
Πλούσιο πρί-γκεϊμ με ρεπορτάζ… παλμό και εικόνες απο τη Μαδρίτη και το υπερσύγχρονο γήπεδο της Αθλέτικο… κουβέντες στο στούντιο με Φύσσα και πολλές πληροφορίες για τις δυο Αγγλικές ομάδες του τελικού. Την Λίβερπουλ και την Τότεναμ.
Όταν ξεκίνησε όμως το παιχνίδι… άρχισε και το μαρτύριο μας.
Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος ήταν απογοητευτικός.
Αυτόν τον Τρίπιερ τον μπέρδεψε πάνω απο πέντε φορές με τον Αντερβάϊλερ… ενώ ο Ντελεάλι με τον Σόν ήταν το μόνιμο κουίζ μας. Αν θα τον πετύχει μια φορά σωστά.
Για να μην μιλήσω για τον Μάτιπ της Λίβερπούλ με τον Φαμπίνιο και τον Βαϊναλντουμ.
Βεβαίως-απο την επιστροφή στα ακουστικά του τον διόρθωναν και- προσπαθούσε να το μαζέψει… αλλά δυστυχώς η συνδρομή του στον τελικό περισσότερο με κούρασε παρά με βοήθησε να τον καταλάβω…
Η παρουσία του Παλομπαρίνι ήταν σημαντική αλλά όχι όσο έπρεπε. Λειτούργησε ώς δεκανίκι σε σημεία που το παιχνίδι σταματούσε για να περιγράψει τα όσα έβλεπε και όχι πρακτικά.. στο να μεταδίδει αγωνιστικά κομμάτια του τελικού.
Μήπως ήρθε η ώρα να λειτουργήσει περισσότερο ώς δεύτερος; Ε… Χρήστο;
Το μυαλό και οι γνώσεις σου για το ποδόσφαιρο είναι σπάνιες.
Μήπως ν΄αφήσεις την περιγραφή; Λέω εγώ τώρα…
Εισαι εσυ άξιος να σχολιάσεις και να πεις στον τεράστιος Σωτηρακόπουλο τι να κάνει??!!