Είναι μια ακόμη απο αυτές τις στιγμές… τις δύσκολες. Τις στιγμές που νομίζεις πώς βλέπεις ένα κακό όνειρο. Πώς κάποιος σου κάνει πλάκα.
Μια γυναίκα σύμβολο μαχήτριας υποτάχτηκε στον καρκίνο. Μετά απο μια επική μάχη.
Και στο τέλος σκέφτεσαι… Πόσα μηνύματα θάρρους προσφέρει στην κοινωνία ένας τέτοιος θάνατος;
Θα σας το πώ εγώ. Χιλιάδες.
Η Μαριάννα Τόλη αντιμετώπιζε χρόνια τον καρκίνο με μεγάλη γενναιότητα. Ακόμη και τη στιγμή που είχε χάσει τη φωνή της, εξαιτίας της αρρώστιας που την “έπνιγε” εκείνη έκανε σχέδια για το μέλλον.
Δεν παραιτήθηκε ποτέ. Δεν σταμάτησε ποτέ να ελπίζει. Μέχρι που μετά τη φωνή ήρθε η σίγαση και στις ανάσες της.
Το χαμογελαστό κορίτσι έφυγε απο τη ζωή πριν απο μερικές ώρες. Με τους περισσότερους να κάνουν ψηφιακούς επικήδειους ανασύροντας το πλούσιο βιογραφικο της.
Εγώ δεν θα το κάνω. Θα πώ απλά “ευχαριστώ” για το μάθημα απο μια ηρωϊδα. Γιατί ηρωϊδα ήταν για μένα η γυναίκα αυτή που πάλευε με τον καρκίνο για περισσότερα απο δέκα χρόνια και δεν γονάτισε ποτέ.
Πάντα με το χαμόγελο.
Με αξιοπρέπεια. Μόνη της.
Χωρίς υποστηρίγματα και χορηγούς.
Όπως ήταν πάντα. και στην καριέρα της.
