Στην αρχαιότητα ο κεραυνός συμβόλιζε τη θεία δύναμη, την κοσμική νοημοσύνη,την φώτιση και κυρίως την φωνή και την οργή του Δία. Επίσης την θεϊκή τιμωρία των ασεβών και των βέβηλων.
Σίγουρα κανένας από τους παραπάνω συμβολισμούς δεν αντικατοπτρίζεται στο δράμα που ζει από το περασμένο καλοκαίρι ο 16χρονος ποδοσφαιριστής που κεραυνοβολήθηκε μέσα στο γήπεδο.
Το πάθος του Χρήστου για την ομάδα του στη Λάρισα τον ώθησε εκείνο το μοιραίο μεσημέρι του Ιουνίου να κάτσει κάτω από τα δοκάρια εν μέσω σφοδρής νεροποντής.
Οι συμπαίκτες του είχαν αρχίσει να αποχωρούν, όταν ένας κεραυνός χτύπησε τον νεαρό, ο οποίος δεν πρόλαβε έγκαιρα να καλυφθεί σε ασφαλές σημείο.
Φέτος σίγουρα είναι τα πιο εφιαλτικά Χριστούγεννα της οικογένειας του ταλαντούχου τερματοφύλακα. Τα πέρασαν δίπλα στο προσκεφάλι του στο κρεβάτι του σε κέντρο αποκατάστασης της Λάρισας, καθώς νοσηλεύεται εκεί εδώ και σχεδόν 6 μήνες.
Η τραγική αυτή στιγμή στιγμάτισε ανεξίτηλα την οικογένειά του.. Ο μικρός Χρήστος που χτες γιόρταζε βρίσκεται σε κατάσταση αφασίας εδώ και μήνες, δεν συνήλθε επί της ουσίας ποτέ από το χτύπημα της μοίρας…
Οι γονείς του ζουν το δικό τους Γολγοθά και εύχονται να μη συμβεί σε κανένα, αυτό που συνέβη στο παιδί τους.. Το Κέντρο Αποκατάστασης προχώρησε σε μία γενναιόδωρη πράξη και τον φιλοξενεί δωρεάν, καθώς ο ΕΟΠΥΥ καλύπτει μόλις μερικούς μήνες (3-4) τη φιλοξενία σε κέντρα αποκατάστασης και οι δικοί του είναι άνθρωποι μεροκαματιάρηδες…
Στο μυαλό του πατέρα του Χρήστου έρχεται συνεχώς η στιγμή που ο κεραυνός χτυπά τα γκολπόστ, όπου από κάτω βρίσκεται ο άτυχος 15χρονος που έπαιζε τερματοφύλακας και αναρωτιέται γιατί ενώ η βροχή ήταν τόσο δυνατή, δεν φρόντισαν πιο νωρίς ο προπονητής και οι υπεύθυνοι του γηπέδου να μαζέψουν τα παιδιά.
Περιγράφει την περιπέτεια που έζησε και το Γολγοθά που ζει ο ίδιος από το καλοκαίρι, από την Εντατική μέχρι το Κέντρο Αποκατάστασης και παρά τις δυσκολίες δε λυγίζει και ελπίζει, όπως κάθε γονιός στη θέση του, ότι ο Χρήστος κάποια μέρα θα του χαμογελάσει ξανά και θα του μιλήσει…Δεν μου απαντά, μόνο ανοίγει τα μάτια του λέει με πικρό παράπονο…
Με αφορμή το Γολγοθά του μικρού Χρήστου, ανοίγει ένα κεφάλαιο για το πως συμπεριφέρεται η πολιτεία σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη μακροχρόνιας φιλοξενίας σε κέντρα αποκατάστασης.
